Spory między wojewodą a samorządowcami mają na Opolszczyźnie długą tradycję. Zazwyczaj chodzi o wygaszenie mandatu jakiemuś radnemu, który po pijaku wsiadł na rower albo robił jakieś interesy na majątku gminy, ale zdarzało się, że na celowniku znalazł się także włodarz tej czy innej gminy. Wojewoda Ryszard Wilczyński dyscyplinował prezydenta Kędzierzyna-Koźla Tomasza Wantułę i wójta Skarbimierza Andrzeja Pulita. Potem dołączył do nich wójt Tarnowa Opolskiego Krzysztof Mutz.

Oczywiście ze sceny politycznej, bo jeśli chodzi o opolski showbiznes festynowy, to Norbert Rasch nadal ma pełny grafik. Swoją drogą, poziom umuzykalnienia opolskiej mniejszości niemieckiej naprawdę robi wrażenie. Henryk Lakwa i Prosskauer Echo, Rasch w duecie z Anetą, Józef Kotyś w duecie z Darią. Ale to temat na zupełnie inny tekst, my musimy wrócić do polityki.

Ktoś inny na jego miejscu poszedłby na czworakach na pielgrzymkę do Santiago de Compostela a nie na strzemiennego przed powrotem do domu. Samochodem. Mowa o burmistrzu Ozimka, który ponownie występuje publicznie jako Jan L.

Dla niektórych był to pierwszy w dziejach przypadek wykorzystania w walce politycznej infrastruktury mostowej. Tak przynajmniej odebrał to prezydent Opola Arkadiusz Wiśniewski, przypominając, że kłopoty z mostem w ciągu ulicy Niemodlińskiej mamy od kilkunastu lat a groźna jego zamknięcia dla ruchu pojawiła się dopiero wtedy, gdy wygrał wybory, pokonując kandydata rządzącej miastem od 12 lat Platformy Obywatelskiej.

Oczywiście Jarmuziewicz. Rok 2014 boleśnie zweryfikował jego polityczne ambicje, więc rok 2015 postanowił oddać walkowerem i wycofał się z wyborów do Sejmu. Niewykluczone jednak, że w roku 2016 powróci jako członek zwycięskiej (?) watahy Grzegorza Schetyny. Bo choć zwycięstwo Schetyny w walce o przywództwo w PO pewne nie jest, to ostatnie tygodnie pokazały, że ma on na Opolszczyźnie zaskakująco silne poparcie.

W kraju Sojusz Lewicy Demokratycznej pogrążył prezydencki eksperyment z Białą Księżniczką a dobiła pamiętna debata z udziałem Adriana „Niedźwiedzia” Zandberga. Na Opolszczyźnie lewica konsekwentnie pogrążała się sama od dawna, o czym dałoby się nakręcić niezły serial.

Adam Kępiński, były już poseł SLD, przejdzie do historii Opolszczyzny jako najbardziej optymistyczny polityk w jej dziejach. W roku 2014 zaliczył dwie wizerunkowe wpadki: wyjazd na Krym w roli obserwatora putinowskiego referendum oraz złośliwą publikację w jednym z tabloidów, który pokazał zdjęcie posła leżącego w bieliźnie na podłodze łazienki. Nawet jeśli Kępiński się tym przejął, to tego po sobie nie pokazał. Tabloidowi wytoczył proces, z oponentami nazywającymi go „posłem krymskim” twardo się spierał.

Tu się absolutnie nie ma z czego śmiać, o tym politolodzy, socjolodzy i naukowcy przeróżnych innych specjalności jeszcze długo będą pisać prace naukowe. Wykpiwany przez politycznych konkurentów i przeróżnej maści komentatorów życia politycznego muzyk rockowy najpierw zgarnął trzy miliony głosów w wyborach prezydenckich a potem wprowadził do Sejmu drużynę może i mało spójną, ale na tyle liczną, by trzeba się było z nią liczyć.

Jak wiadomo, sukces ma wielu ojców a porażka jest sierotą. Nie inaczej jest w polityce, dlatego pewnie nigdy nie dowiemy się, kto osobiście odpowiada za to, że goszczący w Kędzierzynie-Koźlu Bronisław Komorowski pozdrowił mieszkańców Kościerzyna-Koźla. Stało się, news poszedł w świat.

Na początku roku 2015 nasze polityczne elity pokłóciły się, jakżeby inaczej, o historyczne symbole. To już taka nasza lokalna specjalność, że choć współczesnych problemów nam nie brakuje, najchętniej spieramy się o dzieje minione. Tym razem poszło o znak Rodła i księcia Jana II Dobrego, ostatniego opolskiego Piasta.