- Poza działkowcami jesteśmy chyba największą organizacją społeczną w kraju. Na poziomie ogólnopolskim zrzeszamy 620 tys. członków. W tym jest 36,5 tys. młodych ludzi do 16 roku życia. Na Opolszczyźnie mamy 25,5 tys. wędkarzy. Jest to piąta wielkość w kraju. Mamy 72 koła, które liczą nawet do 1500 członków. W Polsce jesteśmy jednym z większych użytkowników wód. Mamy ich w użytkowaniu prawie 10 tys. hektarów. Są to jeziora, zbiorniki pożwirowe i rzeki. Mam też 214 hektarów własnych akwenów. Jest to 1/7 wód będących w posiadaniu PZW. Wychodzimy z założenia, że wody należy kupować, aby móc w przyszłości oprzeć się potencjalnym zmianom warunków dzierżawy od państwa. Zajmujemy się krzewieniem i organizacją wędkarstwa. Prowadzimy także zarybianie. W minionym roku wydaliśmy na ten cel 1,7 mln złotych. Mamy szeroko rozwiniętą działalność sportową. Opolszczyzna jest potentatem w sporcie wędkarskim. Sprzyjają temu nasze warunki terenowe. Czasy kiedy wędkarz był spostrzegany jako średnio trzeźwy człowiek w gumofilcach już dawno minęły – powiedział Wiesław Miś, prezes Okręgu PZW w Opolu.

Również na Opolszczyźnie znaczącym problemem dla PZW jest kłusownictwo. Głównym powodem tego są wysokie ceny ryb. Przy takim areale akwenów wędkarskich niewystarczająca jest też liczba strażników Państwowej Straży Rybackiej. Kłopotliwe są również relacje z Państwowym Gospodarstwem Wodnym Wody Polskie, które zarządza środowiskiem wodnym.

- Wody Polskie i PZW skazane są na współpracę. Jednaka występuje tutaj klasyczny konflikt interesów. Wody Polskie chcą jak najwięcej od nas uzyskać. PZW chce jak najmniej płacić za korzystanie z zasobów Wód Polskich. Rozumiemy, że opłaty te można rewaloryzować. Jednak opłaty te wzrastają skokowo. Podnoszone są nawet kilkunastokrotnie – powiedział Wiesław Miś.