- W moim przekonaniu wydarzenia z 4 czerwca 1989 roku miały charakter przełomowy
- mówi prof. Antoni Dudek z Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. - Ja często mówię, że to były pozornie wybory, a w rzeczywistości był to plebiscyt ubrany w szaty wyborów rzeczywiście częściowo demokratycznych. Plebiscyt, który sprowadzał się do następującego pytania: czy jesteś za dalszą kontynuacją Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej? Jeżeli byłeś za, to głosowałeś na obóz władzy i jego kandydatów, a jeżeli byłeś przeciw, głosowałeś na drużynę Komitetu Obywatelskiego Solidarność. I ta druga grupa okazała się w istotny sposób większa od tej pierwszej.

- Zwłaszcza ordynacja wyborcza do Senatu sprawiła, że większość stała się jeszcze silniejsza, bo kończyło się na tych słynnych 99 mandatach senatorskich na sto możliwych do zdobycia - dodaje prof. Dudek.

- Mam duże wątpliwości, czy udało się odrobić lekcję prób porozumienia pomiędzy podziałami - mówi prof. Maciej Fic z Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. - Natomiast, jeżeli spojrzymy na to z chociażby z takiej perspektywy jak organizować kampanię, która ma docierać do ludzi i jak organizować cały proces wyborczy, w którym ci, którzy są adresatami, w sposób w miarę świadomy powinni zagłosować. To myślę, że te pionierskie działania komitetu obywatelskiego taką rolę odegrały.

- Radykalnie zmieniła się organizacja samych wyborów. Mamy progi wyborcze, które ograniczają możliwość rozdziału poprzez sytuację, która w wyborach sejmowych nie buduje parytetów - dodaje prof. Maciej Fic.

Zdaniem prelegenta ostatnie wybory senackie trochę przypominały tamtą rzeczywistość z czerwca 1989 roku, kiedy środowiska opozycyjne wobec rządzących zgłaszały po 1 kandydacie w danym okręgu, żeby rywalizacja mogła się odbywać 1:1.