Jak donosi serwis "Science News", platforma do wywoływania grzmotów została zbudowana jakieś sto lat przed powstaniem imperium Inków. Odkrył ją zespół Kevina Lane’a z Uniwersytetu w Buenos Aires. Zebrane przez archeologów dowody wskazują na to, że rolniczo-pasterska społeczność, która około 700 lat temu zamieszkiwała te położone wysoko w Andach tereny, wykorzystywała tę konstrukcję do oddawania czci bogu piorunów. Rytualne tańce na platformie umieszczonej w pobliżu zbiegu dwóch grani sprawiały, że pobliską dolinę wypełniało potężne dudnienie przypominające grzmoty. Ten niezwykły, rezonujący parkiet tworzyły przemyślnie uformowane warstwy ziemi, popiołu i guana.

Platformę odkryto przypadkiem. Archeolodzy badający obszar rytualny na stanowisku w Viejo Sangayaico w 2014 roku zauważyli, że jedna z dwóch znajdujących się tu platform wydaje głuche dudnienie, gdy się po niej chodzi. Postanowili więc dokładnie zbadać to miejsce. Podczas wieloletnich prac odsłonięto część platformy, ujawniając sześć warstw wykonanych z różnych mieszanek gliny, piasku, popiołu i innych materiałów. Jak twierdzi Kevin Lane, warstwy popiołu pomiędzy warstwami guana zwierząt takich jak lamy i alpaki, tworzyły przestrzeń, która wzmacniała dźwięki, dzięki czemu platforma działała jak bęben.

Archeolodzy przetestowali ją - tupali pojedynczo i w grupach od dwóch do czterech osób, mierząc natężenie dźwięku. Podobne pomiary wykonano, gdy na platformie tańczyły i tupały w kręgu cztery osoby. "Powstałe dźwięki miały natężenie od 60 do 80 decybeli, co mniej więcej odpowiada głośnej rozmowie w hałaśliwej restauracji. Większe grupy tancerzy, być może przy akompaniamencie śpiewu i instrumentów muzycznych, wywołałyby znacznie większy hałas" - wyjaśnia Kevin Lane.

Wyjaśnienie tego, do czego mogła służyć ta konstrukcja, podsunęły archeologom hiszpańskie dokumenty. Ich autorzy wspominają o tym, że mieszkańcy Chocorvo wierzyli w bóstwa grzmotów, błyskawic i trzęsień ziemi oraz bóstwa wodne. Kevin Lane sugeruje, że częścią starożytnych ceremonii w Viejo Sangayaico inspirowanych wiarą w zjawiska nadprzyrodzone mogły być tańce, podczas których tupanie naśladowało grzmoty wydawane przez boga piorunów. Sugestię tę potwierdzają pobliskie pozostałości domniemanej świątyni, gdzie znaleziono elementy ceramiki przedstawiające wizerunki węży, które w miejscowym języku keczua mają związek z wodą i rzekami, ale niekiedy także z błyskawicami.

Kevin Lane podejrzewa, że z tutejszego przedinkaskiego rytualnego tańca mógł się wywodzić obrzęd praktykowany przez plemiona z Chorcovo i inne ludy zamieszkujące Andy w połowie XVI wieku, po podboju Inków przez Hiszpanów w 1532 roku. W ramach Taki Onqoy, ruchu oporu przeciwko hiszpańskiej kulturze, Andyjczycy wykonywali rytualny taniec w kręgu, którego uczestnicy dygotali w ekstazie. Prawdopodobnie miało to służyć przywołaniu duchów tradycyjnych bóstw.

Mieszkańcy okolic Viejo Sangayaico twierdzą, że w innej pobliskiej starożytnej osadzie znajduje się podobna rezonująca platforma, ale Lane i jego zespół jeszcze do niej nie dotarli. Znalezienie większej liczby takich platform byłoby dowodem na celowe wykorzystanie obiektów akustycznych do celów rytualnych. (PAP Life)

agf/ gra/