W czasie okupacji razem z matką - profesor Konserwatorium Muzycznego w Warszawie - brała czynny udział w tajnych koncertach, za co została odznaczona po wojnie.

Zadebiutowała w 1945 roku w Teatrze Groteska w Krakowie. Następnie występowała w teatrach: Ziemi Opolskiej w Opolu, im. Jaracza w Olsztynie, Powszechnym w Łodzi. Od 1974 roku związała się z Teatrem im. Jana Kochanowskiego w Opolu, gdzie w roku 2000 obchodziła jubileusz 50-lecia pracy artystycznej, a jeszcze kilka dni temu zasiadła na widowni 45. Opolskich Konfrontacji Teatralnych.

- Niestety z wielkim żalem dzielę się wiadomością, że nasza kochana Zofia Bielewicz odeszła - mówi Norbert Rakowski, dyrektor Teatru im. Jana Kochanowskiego w Opolu. - Była to osoba z niezwykłym wdziękiem i klasą, można powiedzieć osoba z innej epoki w Teatrze im. Jana Kochanowskiego właściwie od zawsze. Zagrała ponad 130 ról. Miała niesamowite poczucie humoru i wielką empatię, duże zrozumienie. Do ostatnich chwil była osobą bardzo witalną. Jeszcze na otwarciu [45. OKT - przyp. KZ] mogliśmy rozmawiać i dowcipkować z Zofią - dodaje.

- Bardzo dużo życia przeżyła. Była osobą samotną właściwie całe życie oddała teatrowi. Sama mówiła mi wprost, że mężowie poszli w odstawkę, ponieważ teatr był jej pierwszą miłością i ostatnią - wspomina Rakowski.

Zofia Bielewicz urodziła się w 1928 roku w Warszawie. Miała 93 lata.

(data urodzenia za filmpolski.pl i terazteatr.pl)