Nasza reporterka Monika Matuszkiewicz-Biel, zapytała strażaków, co takiego jest w ich pracy, że jak tylko usłyszą głos syreny, to pędzą.

- To jest po prostu hobby, odskocznia od życia codziennego. Taka radość, szczęście, że można drugiemu człowieku pomóc. - Dużo jest tych wyjazdów? - Zależy od rejonu, jednostki w naszym przypadku jest to około 80 do nawet 130 rocznie. - Fajnie, czasami ciężko, czasami wesoło. Generalnie to jest poświęcenie na 110 procent. Na każde wezwanie w miarę możliwości jesteśmy. - A wasze rodziny rozumieją to, że jak jest alarm, to rzucacie wszystko i lecicie pomagać? - Tak rozumieją, to znaczy już rozumieją, bo to jest pewien proces, który trwa. Czasami żona pomaga się w domu ogarnąć, podać buty i mówi leć, wracaj szybko, cały i zdrowy, także to jest piękne.

Dodajmy, że dzień strażaka ustanowiony został w 2002 roku.