- Przejście ze starego na nowy rok miało znaczenie, ale nie było obchodzone tak jak w tej chwili - mówi Elżbieta Oficjalska, kierowniczka działu kultury materialnej i folkloru w Muzeum Wsi Opolskiej. - Mówiąc o wsi trzeba powiedzieć, że były takie elementy zabawowe, ale miały one zupełnie inny charakter. W tę noc młodzież męska robiła psoty, które nawet mogły być kłopotliwe. Zabierano bramy i smarowano klamki. Ale trzeba powiedzieć też, że chałupy nie były kiedyś tak wysokie i łatwo było się dostać na słomiany dach. W sylwestrową noc na dachy budynków wnoszono, nikt by dziś nie uwierzył, ale wóz drabiniasty. Rano gospodarz musiał się mocno zdziwić. Zamalowywano też okna wapnem, żeby nie było widać, że dzień wstał. Żeby wszyscy domownicy zaspali. A takie zaspanie to był objaw gnuśności i lenistwa.

- Samo świętowanie sylwestra polegało na bardziej religijnym podejściu - dodaje Elżbieta Oficjalska. - Stary rok wypadało pożegnać w kościele. Szło się na ostatnią taką w roku mszę, gdzie właśnie dziękowano za mijający rok i proszono o to, żeby następny był dużo lepszy. Powszechnym zwyczajem było czynienie hałasu, czego dzisiejszym następstwem i do dzisiaj praktykowanym jest zwyczaj strzelania fajerwerków i rac. Kiedyś to z batów strzelano albo z dubeltówki. Ten hałas miał wygonić złe moce, które mogą się pojawić w takim ważnym okresie, jakim jest zmiana roku.

Zwyczaj urządzania zabaw sylwestrowych nastał na wsiach z początkiem XX wieku.