Oskarżony zorganizował mocno zakrapiane urodziny, na które zaprosił między innymi Norberta W., partnera swojej siostry. Gość miał niestosownie zachowywać się wobec konkubiny jubilata.

Doszło kilkukrotnie do szarpaniny, wezwano policję i pogotowie, ale po odjeździe służb kłótnia zaostrzyła się. Jak ustalono, Józef D. zaatakował Norberta W. wałkiem do ciasta i widelcem. Prokurator Bartosz Włodara odczytał akt oskarżenia.

- Zadał mu szereg uderzeń narzędziem tępokrawędzistym w tułów i głowę oraz narzędziem ostrokończystym w twarz, szyję i prawą rękę. Poza tym uderzał jego głową o podłogę, przy czym w chwili popełnienia czynu miał w znacznym stopniu ograniczoną zdolność rozpoznania znaczenia i pokierowania swoim postępowaniem.

Mężczyzna leczy się psychiatrycznie i przyznał się do zarzucanego mu czynu. Sędzia Dariusz Kita odczytał część zeznań oskarżonego.

- Ja nie wiem, po co chciałem go wyciągnąć na dwór. Związałem mu nogi, aby łatwiej go wyciągnąć. Dociągnąłem go za płot koło stodoły. Coś sobie przypominam, że w domu miałem go spalić. To się nie udało – olej nie chciał się palić. Polałem Norberta benzyną i podpaliłem. Po chwili wystraszyłem się, że mogę zrobić pożar i może spalić się cały dom. Wtedy trochę się otrząsnąłem. Ugasiłem ogień poszwą z kołdry albo kołdrą – już nie pamiętam.

Józef D. nie pamięta feralnego wieczoru, ale wyraził skruchę.

- Naprawdę lubiłem tego człowieka i szanowałem. Napisałem jeszcze list do jego rodziny z prośbą o wybaczenie. Poprosiłem również o przekazanie tego na pogrzebie. Żałuję tego i będę żałować do końca mojego życia.

Kodeks Karny przewiduje co najmniej 8 lat pozbawienia wolności za zabójstwo. W tej sytuacji mamy jednak do czynienia z artykułem 31 paragraf 2. Mówi on, że jeśli w czasie popełnienia przestępstwa zdolność rozpoznania znaczenia czynu lub kierowania postępowaniem była w znacznym stopniu ograniczona, sąd może zastosować nadzwyczajnie złagodzenie kary. Wyrok nie jest prawomocny.