Organizowane każdego roku uroczystości tym razem ze względu na epidemię koronawirusa miały nieco inny przebieg. Dyrektor Centralnego Muzeum Jeńców Wojennych dr Violetta Rezler-Wasielewska tłumaczy, że choć ze względów bezpieczeństwa znacznie ograniczono udział powstańców, to w symboliczny sposób uczestniczyli oni w obchodach.

- Ta uroczystość stała się już tradycją. Jest też wynikiem uznania i wyrażenia pamięci dla Powstańców Warszawskich, którzy w ogromnej liczbie przeszło przez stalag. Kiedy jechałam tutaj, odbierałam telefony i rozmawiałam jeszcze z powstańcami. To było niesamowicie miłe, że byli z nami rzeczywiście myślami - zapewnia.

Wśród uczestników uroczystości był świadek wydarzeń sierpnia i września 1944 roku, Stanisław Wołczaski, który w czasie powstania jako 14-latek zajmował się między innymi kolportowaniem podziemnej prasy. Jak mówi, mimo iż powstanie nie przyniosło Polakom zwycięstwa, to warto było brać w nim udział.

- Walczyliśmy, by być wolni. Powstanie było walką o niepodległą i suwerenną Polskę. Trudno sobie wyobrazić łapanki, rozstrzeliwania, wieszania, wyganiania w nocy na roboty, głodowe racje żywności, wyłączanie prądu. To było powodem, że ludność przystąpiła w całości do walki - wskazuje.

Po uroczystości Stanisław Wołczaski spotkał się z młodzieżą z miejscowej szkoły, który po projekcji filmu opowiadającego o losach powstańców odpowiadał na pytania uczniów.

Przypomnijmy, ze wśród pierwszych więźniów Lamsdorf uczestniczących w walkach sierpnia i września 1944 roku było ponad 1000 kobiet i około 650 dzieci. Ogółem przez obóz przeszło blisko 6 tysięcy Powstańców Warszawskich.