Pierwszy Opolanin chopinista - takie słowa przeczytałam niedawno na temat Emanuela Kani, który 26 marca, 85. dnia roku według kalendarza gregoriańskiego, świętował 190 rocznicę urodzin. Nie łatwo odnaleźć informacje na temat tego kompozytora, ważniejsze jednak, że istnieje zapis dźwiękowy tego, co stworzył. I właśnie muzyką Emanuela Kani pochodzącą z opusu 31, w wykonaniu Stanisława Góreckiego, rozpoczęła się trzynasta z rzędu audycja. Kolejnych kilkadziesiąt minut także spędziliśmy w kręgu muzyki polskiej.

Emanuel Kania: Etiude de Concert op. 31
[wyk. Stanisław Górecki (fortepian)]

Emanuel Kania: Arabesque B-dur op. 45
[wyk. Stanisław Górecki (fortepian)]

Emanuel Kania (1827-1887), bohater pierwszej części audycji, przyszedł na świat w Uszycach - malowniczej miejscowości, leżącej w powiecie oleskim. To polski kompozytor, pianista, organista, krytyk muzyczny i - jak się rzekło - człowiek zakręcony na temat Chopina. Jego ojciec - nauczyciel i organista - był pierwszym, który odkrył przed młodym Emanuelem świat dźwięków. Dalszą edukację Emanuel pobierał we Wrocławiu. Tam też po raz pierwszy zaprezentował się publicznie. Był wówczas rok 1850. W kolejnych dwóch latach przebywał w Berlinie, gdzie uczył muzyki, koncertował i wydał swoje pierwsze utwory. Jako pianista koncertował nie tylko w Berlinie, ale też Hamburgu, Lipsku i Wrocławiu. Z końcem roku 1853 osiadł w Warszawie, oddając się aktywnej działalności koncertowej. Nie stało to jednak na przeszkodzie, by pojawiać się na estradach Paryża, wielu miast Polski, Niemiec, Belgii, a nawet Rosji. Od 1857 roku, obok działalności koncertowej i pedagogicznej, jego zajęciem było także pisanie recenzji i sprawozdań muzycznych dla takich pism, jak "Ruch muzyczny", "Gazeta Muzyczna i Teatralna" oraz "Tygodnik Ilustrowany". Do tej listy należy dopisać jeszcze "Kuriera Codziennego" oraz "Kłosy". Nie można także pominąć autorstwa szkoły gry na fortepianie, zatytułowanej najzwyczajniej w świecie: "Podręcznik do nauki gry fortepianowej, opus 51".

Emanuel Kania: Fantazja op. 37 na temat opery Stanisława Moniuszki "Paria"
[wyk. Stanisław Górecki (fortepian)]