20 lat temu Polska weszła do Unii. Polski dyplomata przekonuje, że był to "jedyny sensowny kierunek". "Dla polskiej gospodarki nie było alternatywy, nie było rozwiązania, które dawałoby perspektywicznie lepszy bilans korzyści w przypadku pozostawania Polski poza tym obszarem gospodarczym" - podkreśla.

Przypomina, że integracja z jednolitym rynkiem pozwoliła Polsce na czterokrotne zwiększenie wymiany handlowej w Europie, podczas gdy w handlu z krajami trzecimi nie mamy znaczących osiągnięć. "Zanim weszliśmy do Unii, w 2002, 2003 r. mieliśmy stopę bezrobocia na poziomie około 20 proc., z czego znaczna większość to było bezrobocie strukturalne. A teraz mamy stopę od ładnych paru lat jedną z najniższych w Europie, obok Czech i Niemiec" - wymienia dyplomata.

Źródłem sukcesu - jak zaznaczył - był i pozostaje jednolity rynek, a więc obszar gospodarczy, na którym dominują cztery swobody przepływu: osób, kapitału, towarów i usług. Ten wspólny blok jest nie tylko jednym z największych osiągnięć integracji europejskiej, ale też kluczem polskich dokonań ekonomicznych.

"Są liczne raporty pokazujące, gdzie są konfitury naszego członkostwa. I z tych raportów wynika jasno, że największą korzyścią dla polskiej gospodarki, polskiego rynku pracy jest udział w jednolitym rynku. Na to średnioroczne wysokie tempo wzrostu, które Polska zanotowała, w największym stopniu składa się właśnie korzyść z funkcjonowania na jednolitym rynku" - mówi Truszczyński. Udział w nim daje prawie połowę z 3,6 proc. PKB wzrostu rocznie.

Uważa, że za bardzo koncentrujemy się na funduszach, jakie Polska dostaje od Unii, a nie mówimy o kluczowej korzyści z członkostwa. "To jest odpowiedzialność klasy politycznej, wszystkich rządzących. Oni powinni wiedzieć o całości uwarunkowań i dokonań ekonomicznych Polski w ostatnich 20 latach i taką narrację przekazywać w działalności publicznej" - zauważa. Zwraca uwagę, że w debacie publicznej nacisk kładzie się jednak na fundusze z Unii, podczas gdy o korzyściach z udziału w jednolitym rynku mało kto wie. Truszczyński odnotowuje, że niewielką wiedzę w tym zakresie mają zwłaszcza samorządowcy, którzy koncentrują się na pozyskiwaniu i wydawaniu środków unijnych.

Brak takiego przekazu może być problematyczny, kiedy Polska przestanie otrzymywać duże płatności z budżetu Unii lub przestanie być beneficjentem netto, co będzie oznaczało, że więcej do unijnej kasy będzie dokładała, niż z niej otrzymywała. "Wszystkich, którzy kwestionują celowość pozostawiania Polski w Unii w chwili, kiedy stanie się płatnikiem netto, należy pytać, dlaczego Szwecja, Finlandia, Austria, Holandia, Dania, już nie mówię o Niemczech, Włoszech czy Francji - wszystko płatnicy netto - dalej są w Unii Europejskiej" - powiedział Truszczyński.

"Zgodnie z tą logiką każde z tych państw płatników netto już dawno powinno dojść do wniosku, że to członkostwo się nie opłaca i nie warto pozostawać w takim interesie. A jednak są. I to z tego samego powodu, z którego jest i powinna dalej być Polska" - podkreśla. Chodzi o udział w swobodzie przepływu czynników produkcji, swobodnej wymianie towarowej, handlu usługami i szerokim rynku pracy, obejmującym całą Unię. "To jest podstawowa wartość. Ona się utrzymuje i utrzyma się najprawdopodobniej dalej mimo wszystkich wyzwań przyszłości, mimo trudności, z jakimi będzie się borykać Unia w globalnej gospodarce" - powiedział Truszczyński. (PAP)

mce/ mms/ wus/