Zespół dowodzi, że pochodzenie psów można wywieść z co najmniej dwóch odrębnych populacji wilka. Oznaczałoby to, że psy zostały udomowione przynajmniej dwukrotnie.

Jedna z najbardziej zagadkowych kwestii w dziejach człowieka dotyczy najwierniejszego zwierzęcia, jakie udało się człowiekowi udomowić, czyli psa. Jak dotąd naukowcy nie są w stanie jednoznacznie powiedzieć, kiedy i gdzie do tego doszło.

Najnowsze badania prowadzone przez międzynarodowy zespół posuwają dyskusję o krok naprzód. Badacze dowodzą, że u psów odnaleźć można geny dwóch oddzielnych populacji wilków.

Psy wywodzą się od wilka szarego, a do udomowienia doszło w trakcie ostatniego zlodowacenia, co najmniej 15 tys. lat temu. Nie wiadomo jednak, gdzie to się stało i czy w jednym miejscu, czy może w kilku.

Zespół analizował 72 prehistoryczne genomy wilków z okresu ostatnich 100 tys. lat z obszaru Europy, Syberii i Ameryki Północnej. Uwzględniono materiał pobrany z doskonale zachowanej głowy wilka sprzed 32 tys. lat, którą odnaleziono na Syberii.

Okazało się, że zarówno wczesne, jak i dzisiejsze psy są bliżej spokrewnione z prehistorycznymi wilkami z Azji niż z europejskimi. Oznaczałoby to, że do udomowienia doszło gdzieś na wschodzie.

Naukowcy odkryli jednak, że w genomie psów odnaleźć można również ślady innej populacji wilków. Wczesne psy z północno-wschodniej Europy, Syberii i obu Ameryk odznaczają się pochodzeniem wyłącznie ze wschodniej populacji wilków. Natomiast wczesne psy z Bliskiego Wschodu, Afryki i południa Europy posiadają pewną domieszkę bliskowschodniej populacji wilków oprócz tej syberyjskiej.

Być może zatem do udomowienia doszło dwukrotnie lub tylko raz, po czym psy ponownie krzyżowały się z wilkami.

Więcej: www.crick.ac.uk/news/2022-06-29_ice-age-wolf-dna-reveals-dogs-trace-ancestry-to-two-separate-wolf-populations (PAP)

krx/ agt/