- Liczeniem objęte są między innymi kaczki, gęsi, łabędzie, czy mewy. Z drapieżnych to są na przykład orłany bieliki - mówi dr Grzegorz Hebda, przyrodnik z Uniwersytetu Opolskiego.

- Każdy z takich ornitologów ma przydzielony albo jakiś odcinek rzeki, albo jakiś zbiornik wodny, na przykład zbiornik nyski czy turawski. Liczy się ptaki tam, gdzie jest to możliwe. W przypadku kaczek rozdzielamy to też na płeć, dlatego że w tym okresie roku u kaczek występują szaty godowe. W związku z tym my próbujemy wyciągnąć z tych obserwacji, ile się da. Czyli nie tylko liczebność, ale też udział płci wśród ptaków zimujących, czyli ile jest samic, a ile samców u tego gatunku.

- Dodatkowo monitoring w tym przypadku oznacza pewną powtarzalność schematu. Co roku liczymy tą samą metodą, na tych samych rzekach. Dzięki temu zyskujemy informację o wieloletnich trendach liczebności - dodaje dr Hebda. - Między innymi dzięki temu wiemy, czy chociażby populacja łabędzia niemego na przestrzeni ostatnich 10 i 20 lat rośnie czy maleje. Wiemy też, jakie gatunki są na krawędzi zagłady i nie zimują już w Polsce, a jakie gatunki zwiększają liczebność, jak chociażby kormorany. Dzięki takim obserwacją wiemy, że liczebność kormoranów Polsce cały czas rośnie.

Dodajmy, że w tym roku ze względu na pandemię liczenie ptaków odbyło się bez udziału studentów.