Radio Opole » Specjalne serwisy Radia Opole » Інтерв'ю - wywiady

Інтерв'ю - wywiady

2023-12-20, 14:56

«Polskie i ukraińskie tradycje świąteczne są bardzo podobne», - Sofiia Matviiv o zachowaniu tradycji podczas emigracji

«Polskie i ukraińskie tradycje świąteczne są bardzo podobne», - Sofiia Matviiv o zachowaniu tradycji podczas emigracji
Jak na emigracji zachować tradycje świąteczne własnego narodu i przekazać je swoim dzieciom? Czy polskie i ukraińskie tradycje świąteczne są podobne? Jakie 12 tradycyjnych dań wielkopostnych na Wigilię mogą przygotować Ukraińcy mieszkający w Polsce? Jak społeczność ukraińska będzie kolędować w Opolu? O tym w „Ukraińskim Akcentie” rozmawiali z inicjatorką ukraińskiego kolędowania w Opolu, Sofią Matviiv.

Як на еміграції зберегти традиції свого народу та передати їх дітям? Чи схожі польські і українські різдвяні традиції? Які 12 традиційних пісних страв на Святвечір, можуть приготувати українці, які мешкають в Польщі? Як колядуватиме українська спільнота в Ополі? Про це та інше, говорили в «Українському акценті» з ініціаторкою української коляди в Ополю, Софією Матвіїв.
2023-12-12, 15:36

„Ukrainki to nie maszynki do robienia pierogów, to kobiety z wyższym wykształceniem i bogatym doświadczeniem” - Katarzyna Juranek-Mazurczak o migrantkach wojennych z Ukrainy

„Ukrainki to nie maszynki do robienia pierogów, to kobiety z wyższym wykształceniem i bogatym doświadczeniem” - Katarzyna Juranek-Mazurczak o migrantkach wojennych z Ukrainy
Gościem „Ukraińskiego Akcentu” jest kierowniczka centrum lokalnej aktywności, pani Katarzyna Juranek-Mazurczak. Od pierwszych dni wojny pomaga Ukrainkom odnaleźć się w nowej rzeczywistości, zorganizować życie w nowym miejscu, zrozumieć i oswoić się w polskim społeczeństwie. Razem z uchodźczyniami z Ukrainy organizuje wydarzenia dotyczące integracji wielokulturowej na Opolszczyźnie, pomaga cudzoziemkom rozwijać się i uczyć języka. Pani Katarzyna wierzy, że Ukrainki mogą wnieść znaczący wkład w rozwój Polski i być tu szczęśliwe, pomimo wszystkiego, co spotkało je w domu.

Гостя «Українського акценту» керівничка центру локальної активності пані Катажина Юранек-Мазурчак. З перших днів війни вона допомагає українкам знайти себе в нових реаліях, організувати життя на новому місці, зрозуміти польське суспільство і освоїтися тут. Разом з біженками з України вона організовує заходи з мультикультурної інтеграції, допомогає іноземкам розвиватися і вчити мову. А головне, пані Катажина вважає, що українки можуть внести вагомий вклад у розвиток Польщі і бути щасливими тут, попри все, що спіткало їх вдома.
2023-12-08, 10:18

Jej najstarszy syn mieszkał w Polsce przez 8 lat, ale gdy na Ukrainie wybuchła wojna, od razu poszedł na front – historia Oksany Szewczenko

Jej najstarszy syn mieszkał w Polsce przez 8 lat, ale gdy na Ukrainie wybuchła wojna, od razu poszedł na front – historia Oksany Szewczenko
Oksana Szewczenko jest mamą 5 dzieci. Z młodszymi mieszkała na Ukrainie, starsze dzieci budowały swoje życie w Polsce. Kiedy wybuchła wojna, to starsi nalegali, aby Oksana i trójka młodszych przybyły do bezpiecznej Polski. Kiedy rodzina tu przyjechała, jeden z dorosłych synów wrócił na Ukrainę i poszedł na front. Oksana natychmiast dostała pracę i rozpoczęła naukę. Codziennie czeka na wieści od syna i marzy o powrocie na Ukrainę, aby pomagać w rehabilitacji wojskowych.

Оксана - мама 5 дітей. З молодшими вона мешкала в Україні, а старші діти будували своє життя в Польщі. Коли ж почалася війна, саме старші наполягли, щоб Оксана з трійкою молодших приїхала до безпечної Польщі. Коли ж родина приїхала сюди, один з дорослих синів повернувся до України і пішов на фронт. Оксана одразу влаштувалася на роботу і почала навчання. Щодня чекає на вісточку від сина і мріє повернутися до України, щоб допомагати в реабілітації військових.
2023-11-25, 15:25

Hanna Tsapenko o Wielkim Głodzie na Ukrainie i Polakach, który też byli wśród jego ofiar

Hanna Tsapenko o Wielkim Głodzie na Ukrainie i Polakach, który też byli wśród jego ofiar

25 listopada Ukraina obchodzi 90. rocznicę Wielkiego Głodu lat 1932-1933. Według szacunków różnych historyków, Głód pochłonął życie od 3 do nawet 10 milionów mieszkańców Ukrainy. Wśród ofiar byli Polacy zamieszkujący na terenach ówczesnej radzieckiej Ukrainy.

Gość „Ukraińskiego akcentu”, historyczka z Ukrainy Hanna Tsapenko, opowiedziała o pomocy Polaków w tych strasznych dla Ukrainy czasach, jak świat zareagował na wydarzenia na Ukrainie i jaką cenę Ukraińcy zapłacili za stawianie oporu reżimowi radzieckiemu.

W tym dniu na Ukrainie, w kościołach i przy pomnikach odprawiane są nabożeństwa żałobne za spokój dusz niewinnych ofiar represji stalinowskich. Ukraińcy przynoszą znicze pod pomniki ofiar Hołodomoru lub zapalają świece w oknach.

Polska uznała Wielki Głód na Ukrainie za ludobójstwo w 2006 roku.

25 листопада відзначаються 90-ті роковини Голодомору в Україні 1932-1933 років.

За підрахунками різних істориків, Голодомор 32-33 років, позбавив життя від 3 до 10 мільйонів мешканців України. Були серед жертв і поляки, які мешкали на території тодішньої радянської України.

Гостя «Українського акценту», історик з України Ганна Цапенко, розповіла про допомогу поляків у ті страшні для України часи, як реагував світ на події в Україні, та яку ціну заплатили українці за опір радянському режиму.

Цього дня в Україні, у храмах і біля пам’ятних місць відбуваються поминальні служби за упокій душ невинних жертв сталінських репресій.

О 16:00 по усій Україні розпочинається загальнонаціональна акція «Запали свічку». Українці приносять лампадки до пам’ятників жертвам Голодомору або ж запалюють свічки у вікнах. Закликаємо кожного вшанувати пам'ять жертв геноциду.

2023-11-24, 10:05

„Dla mnie wojna się zaczęła w 2014 roku” – historia Julii Kaptinar / "Для мене війна почалася 2014 року" - історія Юлії Каптінар

„Dla mnie wojna się zaczęła w 2014 roku” – historia Julii Kaptinar
Julia dwukrotnie musiała uciekać przed wojną. Po raz pierwszy w 2014 r. z obwodu donieckiego, a drugi – po inwazji na Rosję na pełną skalę w 2022 r., z obwodu dniepropietrowskiego. Razem z córką znalazły schronienie w Polsce. Tutaj dziewczyna nadal rozwija swoją działalność turystyczną, uczy się języka i planuje zostać.

Юлія мусила двічі втікати від війни в Україні. Перший раз у 2014 році з Донеччини, і другий - після повномасштабного вторгнення росії у 2022, з Дніпропетровщини. У Горлівці залишилася її свіжо відремонтована квартира і усе попереднє життя, до якого вже немає можливості повернутися. Разом з донькою Юлія знайшла прихисток у Польщі. Тут дівчина продовжує розвивати свій туристичний бізнес, вчить мову і планує залишитися
2023-11-20, 09:43

„Mój chłopak zadzwonił z frontu i kazał mi spakować walizki i opuścić Ukrainę”–historia Iryny Chaiki / «Мій хлопець зателефонував з фронту і сказав мені збирати валізи та виїжджати з України» - історія Ірини Чайки

„Mój chłopak zadzwonił z frontu i kazał mi spakować walizki i opuścić Ukrainę” – historia Iryny Chaiki
Iryna przyjechała do Opola z Krzywego Rogu. Jej chłopak, który w tym czasie był na froncie i widział sytuację od środka, poradził Irinie, aby spakowała walizki i wyjechała do bezpiecznej Polski. Na Ukrainie dziewczyna była fotografem, ale tutaj musiała zaczynać od zera. Iryna marzy o powrocie na Ukrainę, ale w międzyczasie realizuje się tutaj i doskonali swoje umiejętności.

Іра приїхала до Ополя з Кривого Рогу. Збирати валізи і виїжджати до безпечної Польщі, Ірині порадив її хлопець, який на той момент був на фронті і бачив ситуацію з середини. В Україні дівчина була фотографом, а тут довелося починати все з нуля. Іра мріє повернутися до України, а поки реалізує себе тут і вдосконалює свою майстерність.
2023-11-02, 12:38

«W pociągu ewakuacyjnym zapisałam wszystkie swoje dane na ubraniu dziecka bo nie wiedziałam, czy przeżyjemy» - Historia Natalii Stadnyk

«W pociągu ewakuacyjnym zapisałam wszystkie swoje dane na ubraniu dziecka bo nie wiedziałam, czy przeżyjemy» - Historia Natalii Stadnyk
W pierwszych dniach wojny Natalia wraz z synem wyjechała z obwodu kijowskiego do Polski. Obecnie mieszkają w Brzegu. Na Ukrainie dziewczyna pracowała w dziedzinie kultury, była aktorką, uczyła innych umiejętności aktorskich, prowadziła wesela i przyjęcia dla dzieci. W Polsce musiała pracować w fabrykach, ale Natalia stopniowo wraca do swojego ulubionego zawodu, jako wodzirej na weselach i animatorka imprez dla dzieci. Natalia poszła także na studia na kierunku opiekunka dziecięca. Przede wszystkim dziewczyna marzy o zwycięstwie Ukrainy.

У перші дні війни Наталія разом з сином виїхала з Київщини до Польщі. Наразі мешкають в Бжегу. В Україні дівчина працювала у галузі культури, була акторкою, навчала інших акторської майстерності, була ведучою весіль та дитячих свят. В Польщі їй довелося працювати на заводах, але поступово Наталія повертається до улюбленої справи, як ведуча весіль та дитячий аніматор. Також Наталія пішла вчитися на вихователя. Найбільше ж дівчина мріє про Перемогу України.
2023-10-27, 11:42

„To ludzie pomogli mi rozpocząć nowe życie w Polsce, a nieludzie to okupanci, którzy zniszczyli moje dotychczasowe życie” - historia Svitlany Zverevej

„To ludzie pomogli mi rozpocząć nowe życie w Polsce, a nieludzie to okupanci, którzy zniszczyli moje dotychczasowe życie” - historia Svitlany Zverevej

Jej rodzinny Mariupol został doszczętnie zniszczony przez okupantów. Svitlanie cudem udało się opuścić miasto już pierwszego dnia wojny. Pozostało tam jej całe dotychczasowe życie, które okupanci po prostu ukradli i zniszczyli – mówi Svitlana. Jej dom został zniszczony, a wszystkie rzeczy znajdujące się w mieszkaniu zostały skradzione przez "wyzwolicieli”. Miała ze sobą jedynie małą torebkę z dokumentami. Jednak Svitlana spotkała na swojej drodze wielu życzliwych i mądrych ludzi, którzy pomogli jej dostać się do Polski i ułożyć sobie tu życie. Svitlana i jej syn zostali w Kluczborku ciepło i życzliwie przyjęci. Tutaj znalazła przyjaciół, wsparcie i nowe hobby. Svitlana kontynuuje pracę jako prawnik w ukraińskiej firmie i jednocześnie uczy się języka polskiego.

Її рідний Маріуполь вщент знишили окупанти. Світлані дивом вдалося виїхати із міста у перший день війни. Там залишилося усе попереднє життя, яке окупанти просто вкрали і знищили, розповідає Світлана. Її будинок зруйнували, а усі речі, які були в квартирі викрали "освободітєлі". При собі вона мала лише маленьку сумочку з документами. Втім, на шляху Світлани зустрілося чимало добрих і світлих людей, які допомогли дістатися до Польщі і влаштувати тут життя. Світлану із сином тепло і приязно прийняв Ключборк. Тут вона знайшла друзів, підтримку і нові захоплення. Світлана продовжує працювати юристом на українську компанію і паралельно вчить польську мову.
2023-10-23, 11:48

«Co druga osoba, którą znam, walczy na froncie» - historia Alisy Iwaszczenko / «Кожен другий, кого я знаю, воює на фронті» - історія Аліси Іващенко

«Co druga osoba, którą znam, walczy na froncie» - historia Alisy Iwaszczenko
Alisa przyjechała do Polski z obwodu kirowogradzkiego. Na Ukrainie dziewczyna uczyła choreografii dzieci z podstawówki, tutaj pracowała w wielu miejscach, poszła na studia i zaangażowała się w wolontariat. Razem z innymi wolontariuszami «Pajęczyce z Opola» dziewczyna organizuje zbiórkę pieniędzy na zakup dronów i kamer termowizyjnych dla Sił Zbrojnych. Jej starszy brat od 2014 roku broni ukraińskiej ziemi na froncie. Dlatego tutaj, w Polsce, Alisa robi wszystko, co w jej mocy, aby przybliżyć zwycięstwo Ukrainy.

Аліса Іващенко приїхала до Польщі з Кіровоградщини. В Україні дівчина викладала хореографію для молодших школярів, а тут змінила чимало робіт, пішла вчитися і поринула у волонтерство. Разом з іншими волонтерами з "Павучихи з Ополя", дівчина організовує збори коштів для закупівлі дронів і тепловізорів для ЗСУ. Її старший брат ще з 2014 року боронить українську землю на фронті. Тому тут, в Польщі, Аліса робить усе можливе, щоб наблизити Перемогу України.
2023-10-18, 10:22

«Żołnierze rosyjscy ostrzelali mój budynek z czołgów» - historia Marii Lewickiej / "російські військові гатили з танків по нашому будинку" - історія Марії Левицької

«Żołnierze rosyjscy ostrzelali mój budynek z czołgów» - historia Marii Lewickiej
Kiedy Rosjanie ostrzelali ich dom z czołgów, Maria z synem wyjechali do Polski. Tutaj mogła ona nie tylko pracować w swoim zawodzie, ale także otworzyć własny salon fryzjerski i zatrudniać dziewczyny z Ukrainy. Maria zachęca innych do legalnej pracy i płacenia podatków. Jednak historia jej sukcesu to codzienna praca pomnożona przez wytrwałość oraz chęć do nauki i rozwoju. Obecnie Maria planuje otworzyć drugi salon w Opolu, a wszystko zaczęło się od mebli „uratowanych” ze śmietnika. Ukrainka marzy także o prowadzeniu działalności charytatywnej i darmowym strzyżeniu dzieci niepełnosprawnych oraz osób starszych.

Коли росіяни розстріляли з танків їх будинок, Марія разом з сином, виїхала до Польщі. Тут жінка змогла не тільки працювати за фахом, але й відкрити свою перукарню та працевлаштовувати дівчат з України. Марія заохочує інших працювати легально та платити податки. Втім, історія її успіху - це щоденна праця помножена на наполеглевість та бажання вчитися і розвиватися. Зараз Марія планує відкрити вже другий салон в Ополі, а починалося все з меблів "врятованих" зі смітника. Також українка мріє зайнятися благодійністю і безкоштовно стригти діток з особливими потребами та людей похилого віку.
1234567

Zobacz także

2024-04-23, godz. 12:07 «Gdy uciekałyśmy z miasta, zabrałyśmy ze sobą jedynie psa, skrzypce i butelkę wody» - historia Sofii Hromovej Sofia przyjechała do Opola z Charkowa. Od początku wojny, podobnie jak teraz, jej rodzinne miasto jest pod ciągłym ostrzałem okupantów. Gdy uciekały z niego… » więcej 2024-04-15, godz. 10:59 «Udało mi się powiedzieć ojcu, że wkrótce zostanie dziadkiem, ale potem zaginął na wojnie» - Historia Yulii Z… Ojciec Yulii pracował w Polsce ponad 8 lat, ale gdy na Ukrainie wybuchła wojna, natychmiast wrócił, by bronić swojego kraju. Po jednej z misji bojowych w… » więcej 2024-04-12, godz. 13:03 «Apelujemy do wszystkich kandydatów żeby przekazali swoi banery na front» - Ola Czarnecka Po aktywnej kampanii wyborczej w miastach i wsiach Polski pozostało wiele banerów i plakatów kandydatów do samorządów lokalnych. Zgodnie z prawem uczestnicy… » więcej 2024-04-09, godz. 10:51 «Temat migracyjny jest wart opracowania literackiego», - Ryszard Kupidura o książkach «Mój 1 i 101 dzień w Pols… W najbliższy weekend w Miejskiej Bibliotece Publicznej w Opolu odbyła się prezentacja książek w ramach konkursu literackiego „Mój 1 i 101 dzień w Polsce”… » więcej 2024-04-08, godz. 14:03 «Сórka zapytała mnie: dlaczego umierają ojcowie moich kolegów z klasy? Dlaczego Putin nas zaatakował?», - historia… Alona przyjechała do Polski pół roku temu, przez pierwsze półtora roku wojny na Ukrainie dziewczyna zaangażowała się w aktywny wolontariat. Razem z siostrą… » więcej 2024-04-05, godz. 14:06 Dzień Otwarty w LO 1, wystawa broni, strzelectwo sportowe oraz akcja na rzecz Ukrainy W Publicznym Liceum Ogólnokształcącym nr 1 im. Mikołaja Kopernika w Opolu dziś dzień otwarty. Zorganizowano m.in. wystawę broni strzeleckiej przygotowaną… » więcej 2024-03-29, godz. 14:47 «Nikt nas nie uczył, jak żyć w takich warunkach, że nie będziemy mieli przyszłości» - Historia Tetiany Borzil… Tetiana wraz z rodziną przybyła do Polski z okupowanych terenów obwodu ługańskiego. Znaleźli bezpieczne i wygodne miejsce do życia w Kluczborku na Opolszczyźnie… » więcej 2024-03-22, godz. 15:42 «Kiedy wybuchła wojna byłam w pracy, a najbliższe miasteczka były otoczone przez Rosjan» - historia Kateryny Shm… Kiedy wybuchła wojna, Kateryna była w pracy niedaleko Irpienia, Buczy i Hostomela. Wojsko Sił Zbrojnych Ukrainy pomogło dziewczynie opuścić terytorium otoczone… » więcej 2024-03-14, godz. 14:40 «Moje lalki były na wystawie w Strasburgu przy Radzie Europy» - historia Mykhaila Yanka Mykhailo ma 18 lat, przez ostatnie pięć tworzy wyjątkowe autorskie lalki. Jego prace były pokazywane na wystawach międzynarodowych, w szczególności w Strasburgu… » więcej 2024-02-28, godz. 15:22 «Uciekałam nie tylko przed wojną, ale także przed przemocą domową» - historia Tetiany Okhmak Tetiana przyjechała do Polski z dziećmi po rozpoczęciu wojny na Ukrainie. Uciekali nie tylko przed wojną, ale także przed przemocą domową. To właśnie… » więcej
12345
Ta strona używa ciasteczek (cookies), dzięki którym nasz serwis może działać lepiej. Dowiedz się więcej »