Mało kto wie, że łyżwiarstwo jest jednym z najstarszych sportów świata. Umiejętność poruszania się po lodzie nabyto już w epoce brązu, to z tamtego okresu pochodzą pierwsze łyżwy wykonane z kości zwierzęcych. Prekursorem dzisiejszego łyżwiarstwa figurowego był amerykański baletmistrz Jackson Haines, który w XIX wieku wprowadził na lód tańce towarzyskie. Połączył łyżwiarstwo z baletem i zaprezentował artystyczną jazdę do podkładu muzycznego.

Łyżwiarstwo figurowe to sport bardzo wymagający. Zawodnik musi jednocześnie rozwijać zdolności taneczne, wyczucie rytmu, giętkość oraz koordynację ruchową. Osoby, które zawodowo zajmują się uprawianiem tej aktywności często równolegle trenują balet, taniec bądź gimnastykę.

- Trzeba dobrze czuć muzykę i ruszać się z gracją, bo łyżwiarstwo figurowe to nie są same skoki, sama technika nie wystarczy. Chodzi o to, żeby wypracować w sobie gracje, która pozwala na to, aby ładnie się zaprezentować - wyjaśnia Paulina Hryniewicz z klubu Piruet Opole.

Łyżwiarstwo figurowe to jedna z dyscyplin zimowych igrzysk olimpijskich. Zawody rozgrywane są indywidualnie, w parach bądź formacjach. Wbrew pozorom nie jest to sport sezonowy. Po raz pierwszy zawody w łyżwiarstwie figurowym rozegrane zostały na
Letnich Igrzyskach Olimpijskich w roku 1908 w Londynie.

O tym jak wyglądają treningi oraz poszczególne figury opowiada Paulina Hryniewicz. Rozmowę prowadziła Daria Placek. Data emisji: 14.08.2017r.