„W 80. rocznicę powstania na Majdanku obozu koncentracyjnego dla kobiet chcemy mówić o historii tysięcy więźniarek deportowanych do KL Lublin z różnych obszarów okupowanej przez Niemców Europy” – zapowiedział Krzysztof Stanek z Państwowego Muzeum na Majdanku.

1 października, tj. w sobotę - dokładnie 80 lat po osadzeniu w KL Lublin pierwszych więźniarek - lublinianek wysiedlonych z dwóch dzielnic: Wieniawy i Dziesiątej, Polek z miejscowości Goraj oraz Żydówek z getta w Bełżycach i getta na Majdanie Tatarskim w Lublinie, muzeum organizuje o godz. 11 bezpłatne zwiedzanie z przewodnikiem. Tematem będą losy więzionych na Majdanku kobiet.

Następnie, zaplanowano wernisaż wystawy „Stefania Perzanowska. Pani doktor z Majdanka”. „Ekspozycja opowiada o pochodzącej z Radomia lekarce, polskiej więźniarce politycznej, która przekonała SS-manów, że na Majdanku konieczne było utworzenie szpitala kobiecego – azylu dla chorych i wycieńczonych więźniarek. Lekarki i pielęgniarki w pasiakach niosły im pomoc mimo fatalnych warunków bytowych i braku dostępu do żywności i lekarstw” – podkreślił Stanek.

Na wystawie będzie można zobaczyć m.in. zdjęcia, grypsy, rodzinne pamiątki, medykamenty oraz przybory medyczne używane przez dr Perzanowską, które zostały przekazane muzeum przez jej rodzinę. „Postać dr Perzanowskiej wspominana jest często w relacjach kobiet osadzonych na Majdanku. Wiele z nich mówiło, że to właśnie jej zawdzięczają przetrwanie obozowej gehenny. Wystawa przedstawia też dużo innych faktów dotyczących heroicznej działalności dr Perzanowskiej jako ordynatorki majdankowskiego szpitala oraz autorki wspomnień z KL Lublin” – uzupełnił Krzysztof Stanek z Państwowego Muzeum na Majdanku.

Początek wernisażu o godz. 14 w Centrum Obsługi Zwiedzających.

Niemiecki nazistowski obóz koncentracyjny w Lublinie, w urzędowej nomenklaturze nazywany Konzentrationslager Lublin, funkcjonował od października 1941 r. do 22 lipca 1944 r. Spośród prawdopodobnie 150 tys. osób z ok 30. krajów, które przeszły przez Majdanek, na skutek głodu, chorób, pracy ponad siły, a także w egzekucjach i komorach gazowych, życie straciło około 80 tys., z czego 60 tys. stanowili Żydzi przywożeni tu z całej Europy.(PAP)

Autorka: Gabriela Bogaczyk

gab/ dki/