Mirecka-Loryś urodziła się w Ulanowie k. Niska, a w czasie wojny działała w AK na Rzeszowszczyźnie, zmarła w maju br.

Jak podkreślił w laudacji marszałek woj. podkarpackiego Władysław Ortyl, Mirecka-Loryś była osobą niezwykłą, która siłą charakteru oraz licznymi dokonaniami i patriotycznymi czynami całe życie dawała świadectwo wielkiego oddania sprawom Ojczyzny.

"Dziś do księgi zawierającej poczet wybitnych postaci naszego regionu wpisujemy, wraz ze słowami najwyższego szacunku oraz wdzięczności, życie oraz dokonania major Marii Mireckiej-Loryś, żołnierza II wojny światowej, weteranki podziemia niepodległościowego, komendantki Narodowego Zjednoczenia Kobiet, działaczki środowisk polonijnych. Swą bogatą biografią mogłaby obdzielić wielu ludzi, a każdy z tych życiorysów godny byłby uhonorowania" – mówił Ortyl.

Marszałek dodał, że życie Mireckiej-Loryś było i pozostanie inspiracją dla wielu ludzi.

"Maria Mirecka-Loryś swym życiem ukazała, jak ważne jest oddanie ideałom, konsekwentne wcielanie idei, jak wielką wartością jest praca na rzecz wspólnego dobra, bez spoglądania na partykularne interesy, jak ważna jest wierność przekonaniom oraz obranej drodze" – mówił Ortyl.

Odznakę odebrał syn Jan Loryś. W wystąpieniu dziękował za wyróżnienie. Podkreślił, że jest ono bardzo ważne, bo jego rodzina jest związana z tym regionem. "Moja mama urodziła w tutaj, to było jeszcze chyba województwo lwowskie, Galicja. Ale tu wciąż żyją ludzie, którzy ją pamiętają" – dodał.

Wspominając swoją matkę, Jan Loryś mówił, że wszystko co robiła, to czyniła to z uśmiechem na ustach. "Takie miała podejście do życia" – powiedział.

Maria Mirecka-Loryś "Marta" urodziła się 7 lutego 1916 r. w Ulanowie k. Niska na Podkarpaciu. Zmarła 29 maja 2022 r. w Warszawie, pochowana została na Starych Powązkach.

Od października 1939 r. działała w strukturze konspiracyjnej podporządkowanej Stronnictwu Narodowemu. Wiosną 1940 r. została komendantką Narodowej Organizacji Wojskowej Kobiet w powiecie niżańskim, następnie komendantką NOWK Okręgu Rzeszowskiego. Pełniła również rolę kurierki Komendy Głównej Narodowej Organizacji Wojskowej, a po scaleniu NOW z Armią Krajową kierowała Wojskową Służbą Kobiet Rzeszowskiego Podokręgu AK. Od wiosny 1945 r. awansowana na Komendantkę Główną Narodowego Zjednoczenia Wojskowego Kobiet. W grudniu 1945 r. przedostała się na Zachód, najpierw do Włoch, Wielkiej Brytanii a następnie do USA, gdzie aktywnie włączyła się w działalność niepodległościową w organizacjach polonijnych.

W latach 1964-1995 pełniła funkcję redaktor naczelnej "Głos Polek". W 2004 r. powróciła na stałe do Polski. Uhonorowana Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Walecznych oraz wieloma innymi odznaczeniami. (PAP)

Autor: Wojciech Huk

huk/ godl/