„Życiorysy tych osób są bardzo słabo udokumentowane. Często odkrywałyśmy krótkie notki, a reszta to była archeologiczna praca” – dodała.

Przywołała opinie Wojciecha Korfantego, który uważał, że w trakcie kampanii plebiscytowej wygrany mecz polskiej drużyny piłkarskiej z niemiecką przysparzał stronie polskiej 20 tysięcy głosów.

„Na Górnym Śląsku sytuacja była skomplikowana. Polacy należeli głównie do niemieckich klubów, oferujących dobre warunki. Kiedy powstał Ruch Chorzów (1920), mógł rozgrywać mecz na placu targowym w niedzielę, kiedy przez boisko wiodła najkrótsza droga do kościoła. Ludzie chodząc przerywali więc mecze. Trudności nie powstrzymały jednak budowy polskich struktur sportowych” – stwierdziła.

Zaznaczyła, że autorki książki chciały udowodnić, że wartości sportowców – niezłomność, hart ducha, odwaga – cechują prawdziwych patriotów.

Przypomniała dokonania pisma „Sportowiec” działającego przy polskim komisariacie plebiscytowym.

„Jego dziennikarze organizowali m.in. szkolenia dla sędziów i trenerów. Starali się polonizować język sportowy – walczyli na przykład o zastąpienie słowa +kapitan+ określeniem +naczelnik+ lub +matka+, proponowali używanie +piłka śpi+ zamiast aut czy +spalony+ zamiast offside. to ostatnie akurat się przyjęło” – powiedziała Stokłosa, która napisała książkę wspólnie z Katarzyną Janiszewską i Aleksandrą Wójcik.

Publikacja, wydana przy wsparciu Ministerstwa Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu, trafiła już do ponad 120 szkół mistrzostw asportowego w kraju.

„Książka pokazuje z jednej strony sportowców-powstańców, z drugiej – pokazuje coś, o czym się za mało mówi, pewną wszechpolskość tych powstań” – stwierdził członek prezydium PKOl Ryszard Czarnecki, wnuk uczestnika Powstań Śląskich.

Autor: Piotr Girczys (PAP)

gir/ krys/