W 1975 roku w parze z Tadeuszem Nowickim zdobył tytuł mistrza Europy w deblu, a w następnym roku razem z Wojciechem Fibakiem triumfował w turnieju ATP World Tour w Barcelonie. Miał też okazję grać z zagranicznymi partnerami, m.in. Bjoernem Borgiem, Yannickiem Noahem, Ivanem Lendlem czy Balazsem Taroczym.

W singlu jego największym osiągnięciem był finał turnieju ATP World Tour w Zurychu w 1977 roku. Zajmował wtedy najwyższą w karierze 172. pozycję w rankingu światowym.

W latach 1971-77 wystąpił w 15 meczach Pucharu Davisa.

Zdobył w sumie 10 tytułów mistrza Polski, licząc łącznie w singlu i deblu, na kortach otwartych i w hali, zanim w wieku 26 lat wyemigrował do Austrii. Od tego czasu nie startował już w kraju.

Po zakończeniu kariery pracował jako trener, z licencjami Polskiego Związku Tenisowego i Niemieckiego Związku Tenisowego. Pracował m.in. z Johanem Kriekiem i Sylvią Haniką, prowadził kobiecą reprezentację Austrii w Fed Cup, a także był trenerem kadry narodowej Bahrajnu w Pucharze Davisa. (PAP)

af/ co/