Żołnierz Zośki
W cyklu biografii żołnierzy wyklętych związanych z Opolszczyzną pt. „A kto chce być wolnym, a kto chce być sługą…” dziś żołnierz Zośki Stefan Gorgoń.
Stefan Gorgoń pseudonim „Kurp” urodził się 13 czerwca 1923 roku w Piotrkowie Trybunalskim. Uczył się w Gimnazjum w Ostrołęce i tam też wstąpił do harcerstwa. We wrześniu 1939 roku, jako 16-latek, walczył ochotniczo w bitwie nad Bzurą, gdzie dostał się do niewoli.
Skierowany na roboty przymusowe dwukrotnie z nich uciekał, za drugim razem dostał się do Warszawy, gdzie dzięki harcerskim kontaktom został członkiem Grup Szturmowych Szarych Szeregów.
Podczas powstania warszawskiego walczył w szeregach Batalionu „Zośka”. Przeszedł cały szlak bojowy batalionu Zośka. Od Woli poprzez Stare Miasto, aż po Czerniaków. Pod koniec września, z przestrzeloną nogą, przepłynął Wisłę i dostał się na Pragę.
Po wyzwoleniu Warszawy wraz z paroma ocalałymi żołnierzami „Zośki” własnoręcznie przeprowadzali ekshumacje poległych kolegów i przewożąc ich zwłoki na Powązki, zbudowali kwaterę Batalionu Zośka.
Był żołnierzem antykomunistycznej konspiracji jako członek grupy Jana Rodowicza – Anody. Po apelu pułkownika Jana Mazurkiewicza „Radosława”, występując pod fałszywym nazwiskiem Stefan Drużbicki, ujawnił się przed Komisją Likwidacyjną byłej Armii Krajowej.
Wkrótce rozpoczął studia na Wydziale Nawigacyjnym szczecińskiej Szkoły Morskiej. 10 stycznia 1949 r. pod zarzutem nielegalnego posiadania broni został aresztowany przez funkcjonariuszy Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego i osadzony w warszawskim więzieniu na Rakowieckiej.
Po ponad półrocznym śledztwie Wojskowy Sąd Rejonowy skazał go na dożywocie, które zamieniono potem na 15 lat więzienia. Amnestia roku 1952 skróciła ten wyrok do 10 lat pozbawienia wolności. Wypuszczono go w marcu 1954 roku. Osiedlił się w Opolu, gdzie pracował w okręgowej Spółdzielni Mleczarskiej.
W 1980 r. zdecydował się powrócić do przerwanej po wojnie działalności harcerskiej i wstąpił do opozycyjnego wobec władz komunistycznych Kręgu Instruktorów Harcerskich im. Andrzeja Małkowskiego w Opolu, stając się jednym z twórców opolskiego środowiska Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej.
Hm. Stefan Gorgoń zmarł 7 lipca 1997 roku w Opolu.
Historie żołnierzy wyklętych związanych z Opolszczyzną prezentujemy w ramach cyklu „A kto chce być wolnym, a kto chce być sługą…”. /Odcinki emitowane 29.02-04.03 od poniedziałku do piątku, godz. 8:40, powtórka o 14:40/
Skierowany na roboty przymusowe dwukrotnie z nich uciekał, za drugim razem dostał się do Warszawy, gdzie dzięki harcerskim kontaktom został członkiem Grup Szturmowych Szarych Szeregów.
Podczas powstania warszawskiego walczył w szeregach Batalionu „Zośka”. Przeszedł cały szlak bojowy batalionu Zośka. Od Woli poprzez Stare Miasto, aż po Czerniaków. Pod koniec września, z przestrzeloną nogą, przepłynął Wisłę i dostał się na Pragę.
Po wyzwoleniu Warszawy wraz z paroma ocalałymi żołnierzami „Zośki” własnoręcznie przeprowadzali ekshumacje poległych kolegów i przewożąc ich zwłoki na Powązki, zbudowali kwaterę Batalionu Zośka.
Był żołnierzem antykomunistycznej konspiracji jako członek grupy Jana Rodowicza – Anody. Po apelu pułkownika Jana Mazurkiewicza „Radosława”, występując pod fałszywym nazwiskiem Stefan Drużbicki, ujawnił się przed Komisją Likwidacyjną byłej Armii Krajowej.
Wkrótce rozpoczął studia na Wydziale Nawigacyjnym szczecińskiej Szkoły Morskiej. 10 stycznia 1949 r. pod zarzutem nielegalnego posiadania broni został aresztowany przez funkcjonariuszy Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego i osadzony w warszawskim więzieniu na Rakowieckiej.
Po ponad półrocznym śledztwie Wojskowy Sąd Rejonowy skazał go na dożywocie, które zamieniono potem na 15 lat więzienia. Amnestia roku 1952 skróciła ten wyrok do 10 lat pozbawienia wolności. Wypuszczono go w marcu 1954 roku. Osiedlił się w Opolu, gdzie pracował w okręgowej Spółdzielni Mleczarskiej.
W 1980 r. zdecydował się powrócić do przerwanej po wojnie działalności harcerskiej i wstąpił do opozycyjnego wobec władz komunistycznych Kręgu Instruktorów Harcerskich im. Andrzeja Małkowskiego w Opolu, stając się jednym z twórców opolskiego środowiska Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej.
Hm. Stefan Gorgoń zmarł 7 lipca 1997 roku w Opolu.
Historie żołnierzy wyklętych związanych z Opolszczyzną prezentujemy w ramach cyklu „A kto chce być wolnym, a kto chce być sługą…”. /Odcinki emitowane 29.02-04.03 od poniedziałku do piątku, godz. 8:40, powtórka o 14:40/