- To już drugie święta Wielkiej Nocy, które spędzamy w warunkach pandemicznych. Są to święta inne, trudne, ale można z nich wyjść silniejszym i ubogaconym – mówi ks. Waldemar Klinger. - Szacunek dla tych, którzy potrafią wyzwolić się z pandemicznego lęku i strachu, wykrzesać z serca to, by być razem w wymiarze duchowym. To bym właśnie zaproponował wszystkim. By w czasie ograniczeń fizycznych umieć wyzwalać się z ograniczeń psychicznych, psychologicznych, widzieć siebie jako wspólnotę, która potrzebuje serca, uśmiechu, dobrego słowa. Tego nigdy nie jest za wiele.

Proboszcz opolskiej katedry podkreśla, że warto czas świąt wykorzystać na zainteresowanie się drugim człowiekiem – krewnym, sąsiadem, znajomym. Jeśli niemożliwe jest osobiste spotkanie, to można zadzwonić i porozmawiać. Taki wyraz troski dla wielu osób będzie bardzo dużym wsparciem w tej trudnej sytuacji.

Dzięki świętowaniu w czasie pandemii pewne zwyczaje czy zwroty nabierają nowego znaczenia – uważa Anna Malatyńska, psychoterapeuta z Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego w Opolu.

- Zawsze życzyliśmy sobie „Zdrowych, wesołych świąt”. Teraz zaczynamy się nad tym zastanawiać – mówi Anna Malatyńska. - Te słowa nabierają trochę innego znaczenia, trochę innej mocy. Mam wrażenie że trochę bardziej świadomie mówimy te słowa i życzymy sobie zwłaszcza zdrowych świąt.

Szczególnie trudne są święta w rodzinach, w których ktoś jest chory i przebywa w kwarantannie lub w szpitalu. Warto wtedy skorzystać – jeśli to możliwe – z połączeń telefonicznych czy internetowych i stworzyć namiastkę wspólnego spędzania czasu.