- Długo by można mówić o tym, co jest symboliką tych świąt, natomiast to jedno niech wybrzmi najbardziej, że te święta są źródłem nadziei, która zawieść nie może. Te święta są też o tym, że ostatecznie nie jesteśmy samotni i że nie jesteśmy skazani na samotność - mówi duszpasterz.

- Z kolei baranek kojarzony z Wielkanocą jest znakiem bardzo biblijnym jeszcze starotestamentalnym - mówi ks. Łukasz Knieć. - A Pan Jezus jest właśnie nowym barankiem, który został zabity przez grzechy człowieka, tak jak starotestamentalny baranek był tym, którego krew wybawiała Izraelitów z ostatnich plag egipskich. Dzięki temu Izraelici wyszli wolni z Egiptu, tak Jezus jest nowym barankiem i barankiem, którego potem w Apokalipsie opisuje św. Jan jako tego baranka, który jest zwycięski.

- Dlatego dzień niedzielny to dzień wielkiej radości i wielkiego zdziwienia nad pustym grobem - mówi ks. Damian Jurczak z parafii pw. św. Mikołaja w Kopernikach. - Czasami osobom wierzącym, gdy biegną zobaczyć pusty grób może towarzyszyć taka myśl "kto odwali kamień już nie z grobu, ale z mojego serca. Kto mi pozwoli ożyć i żyć nowym życiem". Niedziela Wielkanocna to też taki dzień spotkania z Chrystusem.

Z Poniedziałkiem Wielkanocnym - drugim dniem Świąt Zmartwychwstania Pańskiego - wiąże się tradycja Śmigusa-Dyngusa. Chrześcijaństwo dodało do tego oczyszczającą symbolikę wody, a także tradycję, zgodnie z którą oblewanie wodą jest pamiątką rozpędzania tłumów, które gromadziły się w poniedziałek, rozmawiając o Zmartwychwstaniu Chrystusa.