- Tak duży guz powodował, że pacjentka nie mogła wykonywać nawet najmniejszego wysiłku i dokuczały jej omdlenia. Zabieg był rozległy i polegał na nacięciu żyły i usunięcia guza z wewnątrz - mówi prof. Grzegorz Oszkinis, chirurg ogólny i naczyniowy z Kliniki Chirurgii Ogólnej. - To jest największa żyła u człowieka, która towarzyszy aorcie. Musieliśmy wypreparować ją od przepony, czyli bardzo wysoko aż do rozwidlenia do miednicy. Nie wykonując tego typu zabiegów na co dzień musieliśmy zapewnić bezpieczeństwo chorej. Ten guz nie wnikał tylko do dużych żył, ale w miednicy małej wnikał też do małych, drobnych żył. I usuwanie tych zmian było najtrudniejszym elementem. A zależało nam na tzw. czystości onkologicznej, czyli usunięciu nowotworu w stu procentach.

Zaplanowanie i przeprowadzenie operacji z dużą precyzją było możliwe dzięki współpracy z Politechniką Opolską. Tam zespół naukowców na drukarce 3D wykonał rzeczywisty model żyły o długości około 50 cm. - Do opracowania modelu konieczna była analiza m.in. 1500 obrazów tomografii komputerowej - mówi dr hab. Mirosław Szmajda, kierownik Katedry Automatyki na Politechnice Opolskiej. - Wynikiem naszych prac było wydrukowanie modelu 3D żyły głównej dolnej. Ona jest po pierwsze długa, po drugie ma sporo różnych rozgałęzień. W żyle znajdowała się spora część tego guza i tak ten model trzeba było tak zrobić, żeby było to widoczne, czyli struktura ścianki żyły oraz samego nowotworu. Na podstawie takiego modelu łatwiej jest zobaczyć, gdzie są strategiczne i charakterystyczne części nowotworu.

49-letnia pacjentka wróciła już do domu, gdzie bez powikłań dochodzi do siebie.
Medycy podkreślają, że współpraca profesjonalistów z różnych dziedzin to nieodłączny element współczesnej medycyny. Dodajmy, że w porozumieniu z Politechniką Opolską powstają już nowe modele 3D, które pomogą medykom z USK w leczeniu chorób aorty.