Jej rodzinny Mariupol został doszczętnie zniszczony przez okupantów. Svitlanie cudem udało się opuścić miasto już pierwszego dnia wojny. Pozostało tam jej całe dotychczasowe życie, które okupanci po prostu ukradli i zniszczyli – mówi Svitlana. Jej dom został zniszczony, a wszystkie rzeczy znajdujące się w mieszkaniu zostały skradzione przez "wyzwolicieli”. Miała ze sobą jedynie małą torebkę z dokumentami. Jednak Svitlana spotkała na swojej drodze wielu życzliwych i mądrych ludzi, którzy pomogli jej dostać się do Polski i ułożyć sobie tu życie. Svitlana i jej syn zostali w Kluczborku ciepło i życzliwie przyjęci. Tutaj znalazła przyjaciół, wsparcie i nowe hobby. Svitlana kontynuuje pracę jako prawnik w ukraińskiej firmie i jednocześnie uczy się języka polskiego.