Jakub Kania urodził się 11 lipca 1872 roku w Siołkowicach Starych w gminie Popielów. Był jedynym dzieckiem Jana Kani i Elżbiety z domu Glatki. Jego rodzice prowadzili gospodarstwo rolne, ale ojciec starał się nie obciążać syna zbyt wieloma obowiązkami aby mógł czytać i uczyć się.
Rodzicom zależało aby syn posługiwał się biegle czystą polszczyzną, a nie tylko jak oni śląską gwarą. W rodzinnym domu ceniono polską literaturę więc nie brakowało książek w tym języku.
W roku 1892 powołano go do pruskiej armii, w której odbył zasadniczą służbę wojskową. W tym czasie za namową poznanego w wojsku nauczyciela zaczął pisać artykuły do „Gazety Opolskiej”. Ponieważ pisał gwarą śląską, jego artykuły poprawiał na literacką polszczyznę wydawca gazety Bronisław Koraszewski. Współpraca ta stała się kolejnym etapem edukacji literackiej ponieważ Jakub szybko uczył się porównując swoje teksty po poprawkach z pierwotnymi notatkami.
Szybko przestał robić błędy gramatyczne i ortograficzne. Równocześnie zrodziła się długoletnia przyjaźń z Bronisławem Koraszewskim. Oprócz współpracy autorskiej Jakub Kania został także kolporterem „Gazety Opolskiej” w swojej rodzinnej wsi i okolicach.
Był także działaczem społecznym: działał w siołkowickiej filii Towarzystwa Polsko-Katolickiego „Oświata”, organizował spotkania oraz zabawy na których m.in. deklamowano wiersze i wystawiano amatorskie spektakle teatralne. W czasie wolnym od pracy na gospodarstwie pisał wiersze i przemówienia.
Cieszył się powszechnym szacunkiem sąsiadów, ponieważ obok zaangażowania w życie kulturalno-społeczne, pomagał też sąsiadom w załatwianiu formalności i redagowaniu pism urzędowych. Chętnie też zapraszano go na wesela, aby uatrakcyjniał zabawy deklamowaniem wierszy i śląskimi opowiadaniami.
W roku 1900 ożenił się z Pauliną Toma córką rolnika z Siołkowic, z którą miał piątkę dzieci. Aby zapewnić rodzinie byt, a dzieciom wykształcenie, założył firmę handlującą nawozami i węglem. Z biegiem czasu stać go było na wybudowanie nowego domu i posłanie dzieci na studia.
Podczas I wojny światowej walczył w pruskiej armii na froncie zachodnim. Po wojnie wziął udział w III powstaniu śląskim. Po II wojnie światowej stał się znaną postacią polskiego życia kulturalnego. Zaczęli go odwiedzać dziennikarze i naukowcy.
U schyłku życia mieszkał sam, do końca zachował sprawność fizyczną i umysłową, i niemal do końca swych dni pisał wiersze. Jakub Kania zmarł 3 grudnia 1957 roku w Starych Siołkowicach.