Hubert Jedin urodził się 17 czerwca 1900 roku w Brzezinach w gminie Skoroszyce w powiecie nyskim w rodzinie wiejskich nauczycieli. Studia teologiczne na Uniwersytecie Wrocławskim odbył w latach 1918 -1923, a przerywał je dwukrotnie w celu odbycia semestralnych studiów w Monachium i Fryburgu.

W roku 1924 przyjął święcenia kapłańskie, a dzięki skierowaniu do pracy kapelana we Wrocławiu mógł kontynuować studia i w roku 1926 obronił pracę doktorską. Widząc jego wybitne zdolności arcybiskup wrocławski kardynał Adolf Bertram skierował go na dalsze studia do Rzymu. Spędził tam na pracy naukowej łącznie 17 lat. W roku 1930 obronił pracę habilitacyjną i został nauczycielem akademickim na Wydziale Teologii Katolickiej Uniwersytetu Wrocławskiego.

W roku 1933 za pośrednictwem niemieckiego Ministerstwa Kultury ksiądz Hubert Jedin dowiedział się, że jego matka była Żydówką, a wobec tego on jako przedstawiciel rasy niearyjskiej nie może pracować w Niemczech jako nauczyciel. Równocześnie pozbawiono go wszystkich tytułów naukowych. Wobec tego wrócił do Rzymu, gdzie przez kolejne trzy lata badał historię reformacji oraz wpływ na reformację germańskiej kulturowej wrogości wobec Kościoła Katolickiego.

W roku 1936 zdecydował się wrócić na Śląsk, gdzie otrzymał posadę archiwisty arcybiskupa wrocławskiego. Funkcję tę pełnił do listopada 1938 roku, kiedy to po Nocy Kryształowej wobec otwartych prześladowań Żydów w III Rzeszy musiał zaniechać pracy.

W roku 1939 otrzymał skierowanie do obozu koncentracyjnego w Buchenwaldzie, udało mu się jednak zmylić strażników i uciec do Włoch, gdzie schronił się ponownie w Campo Santo Teutonico. Tam mieszkał i pracował do roku 1949. W międzyczasie zmuszony był do ukrywania się podczas okupacji Rzymu przez Niemców.

Od roku 1949 nauczał historii Kościoła na Uniwersytecie w Bonn. Prowadzone przez niego seminaria cieszyły się wielkim powodzeniem i uważane były za wydarzenia intelektualne. Był autorem 40 książek i około 250 publikacji teologicznych w specjalistycznych czasopismach.

W roku 1960 papież Jan XXIII wyznaczył go do pomocy w przygotowaniu Soboru Watykańskiego II. W tym czasie kierował tzw. historyczną radą konsultacyjną, która przygotowała materiały na temat obowiązującego w momencie rozpoczęcia soboru prawa i doktryny Kościoła Katolickiego.

Tuż przed soborem wydał książkę „Mała historia soborów”, która z ciągu roku osiągnęła rekordowe nakłady i przetłumaczona została na wiele języków. Jako teolog krytycznie oceniał postanowienia Soboru Watykańskiego Drugiego.

W swoich pamiętnikach napisał „W ostatnich tygodniach sesji soboru wskazywałem biskupom niemieckim na zagrożenia płynące ze zbytniego radykalizmu i sprzeczności reform z nauką Kościoła. Jednak moje obawy zostały zmarginalizowane. Już wkrótce okazało się jak bardzo zostaliśmy oszukani przez zwolenników daleko idących zmian, którzy nie oglądali się na obowiązujące dogmaty i dekrety.”

Ksiądz profesor Hubert Jedin zmarł 16 lipca 1980 roku w Bonn.