Książę Ludwik IV Legnicki urodził się 19 kwietnia 1616 roku w Brzegu jako syn brzesko-legnickiego księcia Jana Christiana i księżnej Doroty Sybili Hohenzollern zwanej też Sybillą Brandenburską. To właśnie dzięki temu małżeństwu brzescy Piastowie ponownie skoligacili się z europejskimi rodami panującymi a także z rządzącymi Litwą Radziwiłłami.

Zajmujący kolejno szereg rządowych stanowisk w królestwie czeskim i na śląsku książę Jerzy Christian początkowo luteranin przeszedł na kalwinizm i wziął udział po stronie protestanckiej w wojnie trzydziestoletniej przez co wraz z rodziną musiał w końcu znaleźć się na emigracji w Polsce.

Gdy książę Jan Christian zmarł nagle w roku 1639 w Ostródzie, jego synowie Jerzy III, Ludwik IV i Christian wspólnie objęli władzę w księstwie brzeskim.

Nasz dzisiejszy bohater Ludwik IV Legnicki 8 maja roku 1649 ożenił się z księżniczką Anną Zofią córką księcia Meklemburskiego Johana Alberta II. W 1651 roku para doczekała się jedynego syna Christiana, który niestety zmarł w trzecim miesiącu życia.

W roku 1653 gdy zmarł stryj książę legnicki Jerzy Rudolf Ludwik IV wraz z braćmi odziedziczył jego ziemie, którymi początkowo bracia władali wspólnie, ale w roku 1654 dokonali podziału spuścizny na trzy księstwa i na zamku w Brzegu przeprowadzili losowanie. W efekcie Ludwik IV otrzymał Legnicę, Jerzy III Brzeg, a Christian Wołów.

47-letni książę Ludwik IV Legnicki w roku 1662 wybrał się w odwiedziny do krewnych swojej żony w Meklemburgii. Tam podczas rycerskiego turnieju spadł z konia, w efekcie czego ciężko zachorował.

W wyniku długiej choroby książę Ludwik IV Legnicki zmarł 24 listopada 1663 roku. Księstwo legnickie odziedziczył jego brat książę Wołowski Christian.