Nie znamy dokładnej daty ani miejsca urodzenia wybitnego polskiego barokowego kompozytora Jakuba Gołąbka. Wiemy tylko, że urodził się w roku 1739 na terenie dawnego księstwa opolskiego.

Zapewne pierwsze etapy edukacji odbywał w okolicy swego miejsca urodzenia, na studia pojechał jednak do Krakowa. Podobnie jak dziś osoby zdobywające wykształcenie często osiedlają się w mieście, gdzie studiowały, tak zdarzało się i przed wiekami, nic zatem dziwnego, że Jakub Gołąbek osiedlił się w Krakowie.

W archiwum krakowskiej parafii katedralnej zachował się dokument świadczący, że 4 listopada 1773 roku Jakub ożenił się z panną Marcjanną Celińską. Wiemy także, że w roku 1773 został nauczycielem śpiewu w krakowskiej jezuickiej bursie muzycznej. Wcześniej działał jako muzyk w kapeli kościoła Mariackiego, a od 1774 roku do końca życia pracował w kapeli katedry na Wawelu, w której śpiewał tenorem i dla której komponował.

W latach 1781-87 pracował także jako nauczyciel śpiewu w szkole muzycznej katedralnego kanonika Wacława Sierakowskiego, który napisał kilka tekstów do kantat Gołąbka.

Jakub Gołąbek regularnie występował w koncertach organizowanych przez Wacława Sierakowskiego, m.in. w roku 1773 na dworze biskupa Kajetana Sołtyka, gdzie odbyło się premierowe wykonanie skomponowanej przez Jakuba Gołąbka Kantaty ku czci św. Stanisława. Była to jedna z wielu jego kantat, skomponował także trzy symfonie, tworzył też pieśni dla zespołów wokalnych a także muzykę instrumentalną.

Był Jakub Gołąbek jedynym polskim kompozytorem tworzącym w powstałym w epoce schyłkowego baroku muzycznym stylu galant, cechującego się w odpowiedzi na przesadne bogactwo baroku prostą czytelną homofoniczną strukturą, elegancją i lekkością brzmienia.

Typowymi utworami tego gatunku były jednoczęściowe suity oraz ronda, które także tworzył pochodzący ze Śląska kompozytor. Jakub Gołąbek zmarł 30 marca 1789 roku w Krakowie.