Są to jedne z najdłuższych znanych umocnień obronnych z epoki brązu w tym rejonie, podaje serwis IFLScience. Do tej pory jednak z wyjątkiem słynnej fortecy położonej w wielkim wadi - suchej dolinie rzeki, w Chajbarze nie odkryto żadnych fortyfikacji. Zdaniem naukowców po części dlatego, że fragmenty mury zostały rozebrane, ale przede wszystkim z powodu bardzo silnego przekształcenia w ciągu ostatnich czterech tysiącleci krajobrazu Wielkiego Nafudu, zwanego też Pustynią Czerwoną.

Z najnowszych badań wynika, że Chajbar był jedną z dwóch największych ufortyfikowanych oaz, jakie kiedykolwiek odkryto w Arabii Saudyjskiej. Najdłuższe mury, o długości 19 km, chroniły miasto Tajma. Mury Chajbaru miały 14,5 km długości, 1,7 do 2,4 m grubości i wysokość 5 m i w czasach świetności otaczały obszar 1100 hektarów, który zamieszkiwała osiadła ludność. Do dziś zachowało się nieco mniej niż połowa ich pierwotnej długości - 5,9 km murów i 74 bastiony. Czas budowy fortyfikacji na podstawie datowania radiowęglowego próbek pobranych podczas wykopalisk szacuje się na lata 2250-1950 p.n.e., podaje Arkeonews.

„Pochodzące z końca trzeciego tysiąclecia p.n.e. mury obronne Chajbaru zostały prawdopodobnie zbudowane przez rdzenną ludność, która osiedliwszy się, demonstracyjnie zaznaczała w ten sposób swoje terytorium – piszą autorzy badania opublikowanego w >>Journal of Archaeological Science: Reports<<. - Mury obronne przetrwały kilka stuleci, nim zostały rozebrane lub zastąpione nowszymi konstrukcjami”.

Odkrycie, że Chajbar był ogromną oazą otoczoną murem, należącą do całej sieci innych tego typu ufortyfikowanych osad w północno-zachodniej Arabii, rzuca nieco nowego światła na działalność człowieka na tym obszarze i relacje społeczne w okresie przedislamskim. “Poza odkryciem unikalnego i wiarygodnie datowanego zabytku ujawnienie murów wokół Chajbaru dostarcza cennych informacji o dziedzictwie architektonicznym i społecznym północnej Arabii” – podsumowują autorzy badania. (PAP Life)

Zdjęcia dostępne w publikacji:https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S2352409X23005308#f0015

agf/moc/