Pod młotek pójdzie także szlafrok, jaki otrzymał każdy z brytyjskich olimpijczyków udający się na igrzyska. Stroje były szyte na miarę i opatrzone nazwiskiem sportowca. W przypadku pływaczki błędnie zapisano jej nazwisko, widniejące po dziś dzień na metce.

W Rzymie, mając 19 lat, zdobyła nie tylko olimpijskie złoto, ale i pobiła rekord świata na 200 m stylem klasycznym, choć nie można powiedzieć, by uprawiała wówczas pływanie zawodowo. Treningi godziła z pracą urzędniczki w radzie miejskiej w Huddersfield.

W 1962 roku została pierwszą kobietą w historii uhonorowaną nagrodą dla sportowej osobowości (BBC Sports Personality of the Year), po tym jak zdobyła trzy złote medal na igrzyskach Imperium Brytyjskiego i Wspólnoty Brytyjskiej (Commonwealth Games).

„Współcześni sportowcy uprawiający pływanie nie uwierzyliby, w jakich strojach startowaliśmy w latach 50. XX wieku. Trzeba było używać szarej gumki, po bokach, by stroje były bardziej ciasne. To i tak nie zmieniało faktu, że materiał +trzymał+ tonę wody, co naprawdę +hamowało+ podczas zawodów” - powiedziała BBC obecnie 81-letnia Lonsbrough.

Jest jedną z dwóch brytyjskich mistrzyń olimpijskich na tym dystansie, po Lucy Morton, która po złoto igrzysk sięgnęła w Paryżu w 1924 r., w pierwszym, historycznym wyścigu tym stylem na dystansie 200 m. (PAP)

olga/ cegl/