Gdy w jaskini Erralla w Kraju Basków w 1985 r. odkopano kość zwierzęcia, wiadomo było tylko, że należy do psowatych. Wtedy jednak nie dało się ustalić, czy była to kość wilka czy psa.

Dopiero niedawno, dzięki zastosowaniu nowoczesnych technologii, poczyniono więcej ustaleń. Zespół pod kierunkiem profesor Conchi de la Rua z Uniwersytetu Kraju Basków (Hiszpania) dokładnie przebadał znalezisko.

Przeprowadzono analizy morfologiczne, radiometryczne i genetyczne, które pozwoliły na identyfikację kości, jako należącej do psa domowego (Canis lupus familiaris).

Ponadto datowano kość metodą radiowęglową, dzięki czemu udało się ustalić jej wiek na 17 410-17 096 lat. Oznacza to, że pies z jaskini Erralla żył w okresie magdaleńskim górnego paleolitu. Należy zatem do najstarszych psów znanych z Europy.

Badania genetyczne wskazują ponadto, że pies z Erralla wykazuje pewne podobieństwa w mitochondrialnym DNA do innych psów z okresu magdaleńskiego, których szczątki znaleziono w Europie. Pozwala to na wskazanie ich wspólnego przodka z czasów tzw. maksimum ostatniego zlodowacenia, które miało miejsce 22 tys. lat temu.

Więcej: www.sciencedirect.com/science/article/pii/S2352409X22003698?via%3Dihub (PAP)

krx/ ekr/