13 kwietnia 1943 roku Niemcy ujawnili informację o znalezieniu w Katyniu masowych grobów polskich oficerów zamordowanych przez sowieckie NKWD. Wiosną 1940 roku strzałem w tył głowy zabito co najmniej 22 tysiące przedstawicieli polskiej elity.

Urszula Gawor, prezes Rodziny Katyńskiej w Opolu, ocenia, że mijający czas nie leczy ran.

- Na pewno nie leczy ran tym najbliższym, którzy ciągle wspominają swoich najbliższych. Niestety nie możemy odwiedzić ich grobów w tej chwili, bo te mogiły są w Rosji i Ukrainie, gdzie toczy się wojna. Ostatni raz byliśmy na tych cmentarzach wojennych osiem lat temu i mogliśmy zapalić znicze.

Ojciec Marii Matlachowskiej był więziony w Starobielsku i został zamordowany w Charkowie. - Jako pięciolatka trafiłam z rodziną na Syberię, gdzie spędziłam 6 lat - wspomina.

- Pamiętam to od momentu, kiedy wsiedliśmy do pociągu. Pamiętam wnętrze wagonu i później nasze kolejne mieszkania. Myśmy mieli wielkie szczęście, w porównaniu z innymi, dlatego że trafiliśmy do kołchozu zbiorczego - większego osiedla. Ta wieś miała szpital oraz szkołę, a pamiętam, że poziom nauczania był bardzo dobry w tej szkole.

Wujek Kazimiery Frydel, został zamordowany w Charkowie, a pochowano go nieopodal - w Piatichatkach.

- Tam są dwa cmentarze: na jednym leżą pomordowani Ukraińcy, a na drugim pomordowani Polacy. Była taka historia, że zanim Polacy zostali tam przywiezieni, ludność miejscowości wykopała im groby. Polaków przywieziono w nocy ciężarówkami na to miejsce straceń i kiedy ich zamordowano, ten sam los spotkał ludność kopiącą wcześniej groby.

Dodajmy, w Opolu Pomnik Ofiar Zbrodni Katyńskiej znajduje się przy kościele Błogosławionego Czesława na Zaodrzu.