- To szczególny czas ciszy i zadumy. Uroczyste rozpoczęcie Liturgii Męki Pańskiej wydarza się bez słów, bez muzyki, bez pieśni, procesją w ciszy i takim bardzo wymownym gestem leżenia krzyżem przez kapłana. Jest to znak i sposób oddania należnej Bogu czci - mówi ksiądz Sebastian Szajda.

- Dziś w centrum znajduje się krzyż, który jest wnoszony do prezbiterium i stopniowo odsłaniany. Centralnym punktem liturgii Wielkiego Piątku jest adoracja. Jest możliwość podejścia, uklęknięcia przed wizerunkiem ukrzyżowanego Chrystusa, co jest gestem wyrażającym wdzięczność, ale też otwartość na przyjecie tego daru, który otrzymujemy przez tajemnicę jego śmierci na krzyżu i zmartwychwstania - wyjaśnia ks. Szajda.

- W wielu miejscowościach Opolszczyzny w Wielki Piątek znany jest zwyczaj robienia krzyżyków z gałązek palm poświęconych w niedzielę palmową, część osób nadal kultywuje tę tradycję - mówi Adelajda Pasoń, mieszkanka Dębskiej Kuźni.

- Przygotowywał je gospodarz zazwyczaj już w Wielki Czwartek wieczorem. Z tych grubszych części były trzony, nacinano je z góry i przekładano cieńszą częścią gałązki - to były te ramiona krzyża. Musiało być tych krzyżyków sporo, bo roznoszono je na pola, do pomieszczeń gospodarczych, a także do każdego pokoju w domu. Miały one chronić przed klęskami żywiołowymi i innymi nieszczęściami - opowiada Pasoń.

W Wielki Piątek katolików obowiązuje post ścisły, to znaczy wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych oraz ograniczenie ilości spożywanych posiłków do trzech, w tym jednego do syta.