- Pracowałem nad tym kilkanaście lat - dodaje gość Radia Opole. - Był to bardzo silny okręg, ponieważ wiosną, w marcu 44 roku skupiał około czterdziestu sześciu tysięcy zaprzysiężonych żołnierzy, czyli była to ogromna siła. Była koncepcja, aby oddziały partyzanckie, czyli głównie zgrupowanie "Surowiec", zgrupowanie "Garbnik" udały się do Warszawy na pomoc walczącej stolicy. Ostatecznie zaniechano tego z uwagi m.in. na zbyt małą ilość amunicji oraz brak broni ciężkiej przede wszystkim.

- Sytuacja żołnierzy Armii Krajowej na Śląsku była wyjątkowo trudna - dodaje gość Radia Opole. - Dla śląskiego Niemca patriotycznym obowiązkiem było donoszenie na to, co robią ich polscy sąsiedzi. Wiele z tych donosów niestety kończyło się aresztowaniami a często gorzej. Często kończyło się tym, iż na przykład: aresztowano nie osobę wskazaną w donosie, którą rozpracowano jako działającą w konspiracji, ale na przykład bliską osobę. Taka bliska osoba następnie mogła trafić do obozu koncentracyjnego.

Okręg śląski AK został dwukrotnie rozbity w grudniu 1940 roku i w połowie 1942 roku. Ale za każdym razem struktury się odradzały.