Augustyn Kośny urodził się 27 listopada 1896 roku w Chróścicach w powiecie opolskim. Początkowo edukację pobierał w miejscowej szkole, ale na naukę w liceum rodzice wysłali go do Krakowa.
Po powrocie na Śląsk gdy rozpoczęła się I wojna światowa jako element niepewny politycznie został aresztowany i uwięziony w Nysie. Wkrótce jednak zwolniono go z więzienia i wcielono do pruskiej armii. Trafił na front zachodni, gdzie w roku 1915 zdezerterował i wstąpił do polskiej armii generała Hallera, z którą wrócił do Polski po zakończeniu wojny. W roku 1920 wrócił na Opolszczyznę, gdzie go rozpoznano i tymczasowo aresztowano. Po uwolnieniu wyjechał do Krakowa, gdzie podjął studia prawnicze a potem medyczne.
Brał udział w przygotowaniach do III powstania śląskiego, a następnie pracował w cywilnych instytucjach powstańczych.
Po podziale Śląska pozostał w Niemczech, gdzie kontynuował studia medyczne na uniwersytetach w Würzburgu i Wrocławiu.
Od 1924 roku był aktywnym członkiem Związku Polaków w Niemczech, w ramach którego kierował korporacją studencką o nazwie Związek Akademików Górnoślązaków „Silesia Superior”.
Był redaktorem i dziennikarzem polskich gazet w Niemczech „Katolika Codziennego” i „Nowin Codziennych”. W swoich publikacjach nawoływał do oderwania śląska od Niemiec i przyłączenia go do Polski na zasadach autonomicznej odrębności.
Za swoją patriotyczną działalność był na różne sposoby represjonowany. W roku 1926 uwięziono go i pozbawiono prawa wykonywania zawodu na niemieckim Śląsku. Z tego powodu przeniósł się do Berlina, gdzie w roku 1935 obronił pracę doktorską założył prywatną praktykę lekarską. Przez cały czas nie zrezygnował z działalności w Związku Polaków w Niemczech.
Na miesiąc przed atakiem Niemiec na Polskę 25 lipca 1939 roku Augustyn Kośny został zamordowany przez nieznanych sprawców, najprawdopodobniej byli to agenci Gestapo. Pochowano go w podopolskich Chróścicach.
