Pięć lat lat temu surowy, brzozowy krzyż z ołtarzem, wykonanym w pniu drzewa, stanął w lasach pod Starym Grodkowem. Przybyło kolejne Miejsce Pamięci Narodowej. W 1946 roku, właśnie tam, na byłym lotnisku wojskowym, funkcjonariusze Urzędu Bezpieczeństwa bestialsko zamordowali kilkudziesięciu partyzantów z oddziału "Bartka". Podstępnie zwabiono ich do baraków, odurzono, a następnie użyto ładunków wybuchowych. Po wojnie mieszkańcom zabraniano wchodzić do lasu i zrobiono wszystko, by o tej tragedii nie pojawiały się żadne informacje. Po latach poszukiwań szczątki żołnierzy odkrył - wraz z rzeszą wolontariuszy z kraju i zagranicy - prof. Krzysztof Szwagrzyk z IPN. W ważnych chwilach, docierania do prawdy i dramatycznych kart z naszej historii, była w Starym Grodkowie Dorota Kłonowska. To, co najważniejsze, przypomnimy sobie w jej reportażu "Brzozowy krzyż". Byłem współautorem tej pracy.

...

Reportaż został wspomniany w audycji "Studio Reportażu" w dn. 01.03.2021

"Tajemnicę Barutu", przedstawiłem słuchaczom Radia Opole i programu Trzeciego Polskiego Radia w styczniu roku 1989. Wcześniej, przez kilka miesięcy poszukiwałem śladów i ludzi, którzy mogli przekazać informacje. Trafiłem do świadków, którzy pamiętali o zbrodni popełnionej na naszych żołnierzach już po zakończeniu II wojny światowej. Wierni słuchacze naszego radia doskonale pamiętają, że był ciąg dalszy, że ukazało się później wiele publikacji, ale przez lata nie udawało się odkryć sprawców, nie było też wiadomo, kto padł ofiarą...

...

Reportaż został wspomniany w audycji "Studio Reportażu" w dn. 01.03.2021

Był poetą, żołnierzem, dla którego Kamil Cyprian Norwid był dosłownie kimś bardzo bliskim. Znalazłem w naszym archiwum reportaż Kazimierza Kowalskiego w dwóch częściach: "O Jerzym Kozarzewskim po raz wtóry, czyli najszczęśliwszy dzień w życiu Juliana Tuwima". Niechaj ta audycja z roku 1991, a zrealizowana przez Władysława Gawrońskiego, będzie dopełnieniem wiedzy już przez nas zdobytej - o działalności konspiracyjnej, o aresztowaniu przez UB, o heroicznej walce żony poety o ocalenie mu życia, o interwencji Tuwima... I co teraz - po tylu latach najważniejsze - usłyszymy Jerzego i Magdalenę Kozarzewskich, Wczoraj słuchaliśmy części pierwszej, tego wieczoru - zgodnie z obietnicą - część druga, która dopełni tę niezwykłą historię. Czasem i wiersz może ocalić życie, wiersz zatytułowany: "Egzekucja".
...

Reportaż został wspomniany w audycji "Studio Reportażu" w dn. 24.02.2021

Jerzy Kozarzewski był też poetą, ale komu, jak nie prawnukowi brata Norwida, miało się to przytrafić? Pierwszego lutego minęła 25 rocznica jego śmierci - o czym wiele w Radiu Opole mówiliśmy. Był nie tylko poetą, był żołnierzem Narodowych Sił Zbrojnych, więźniem Mauthausen, był więziony przez komunistów, był skazany na śmierć, a po latach... działaczem społecznym i twórcą Ogniska Muzycznego w Nysie. Niezwykła to postać, choć przez lata w powszechnej świadomości właściwie nieobecna. Znalazłem w naszym archiwum reportaż (w dwóch częściach) Kazimierza Kowalskiego: "O Jerzym Kozarzewskim po raz wtóry, czyli najszczęśliwszy dzień w życiu Juliana Tuwima". Niechaj ta audycja z roku 1991, a zrealizowana przez Władysława Gawrońskiego, będzie dopełnieniem wiedzy już przez nas zdobytej - o działalności konspiracyjnej, o aresztowaniu przez UB, o heroicznej walce żony poety o ocalenie mu życia, o interwencji Tuwima... I co teraz - po tylu latach najważniejsze - usłyszymy Jerzego i Magdalenę Kozarzewskich, posłuchamy wiersza, który poeta nie bez ważnej przyczyny przypomniał. A nad całością duch Norwida na pewno będzie się unosił, a część drugą przedstawię jutro.
...

Reportaż został wspomniany w audycji "Studio Reportażu" w dn. 23.02.2021

"I bajka i prawda", to praca z roku 1974, której bohaterem był lekarz z Opola, Adolf Warzok, autor zbioru: "Bajki, błozny i klyty". To historia związana z jego dzieciństwem, które spędził w jednej wsi powiatu raciborskiego, to także okruchy z wydarzeń politycznych, przeplecione cytatami z bajek. Pomysł zaskakujący, a czy się udał? Jak zawsze - to już Państwo sami ocenią. Niechaj mi tylko jeszcze wolno zwrócić uwagę, jak pięknie pan doktor, jaką polszczyzną i jaką gwarą, połączył bajki z tym, co życie przyniosło. A wierni słuchacze naszego radia na pewno z przyjemnością przypomną sobie głos Ewy Lubowieckiej, która tę audycję współtworzyła.
...

Reportaż został wspomniany w audycji "Studio Reportażu" w dn. 19.02.2021

"Przepraszam, kogo tu biją?", reportaż Witolda Nowickiego powstał w roku 1989. A to było tak: grupa młodzieży z Głubczyc, skupiona wokół teatru amatorskiego, chciała żyć i działać bez zakłamania, narzuconego wraz ze "scenariuszem", przygotowanym przez starszych. O przyjaźni, sztuce, sukcesach, pobiciu, tchórzliwości i służalczości, a przede wszystkim o samodzielności myślenia członków grupy jest to reportaż. Po latach, to także ciekawy dokument, zatrzymany w dźwięku portret zbiorowy...

...

Reportaż został wspomniany w audycji "Studio Reportażu" w dn. 16.02.2021

"Tam, gdzie Ikwy srebrne fale płyną" - reportaż Andrzeja Russaka z roku 1996, to podróż do starej ojczyzny i Krzemieńca, w którym mieszkająca od 1923 roku Irena Sandecka, prowadziła spragnionych wiedzy po śladach Słowackiego i jego rodziców. Przekazywała historie miejsc z wieszczem związanych i sięgała do współczesności. Dla krzewienia polskości na Kresach poświęciła całe swoje dorosłe życie. Warto dodać, że w reportażu wykorzystano fragmenty poezji Juliusza Słowackiego w interpretacji Daniela Olbrychskiego i Andrzeja Łapickiego.

...

Reportaż został wspomniany w audycji "Studio Reportażu" w dn. 03.02.2021

I tak oto dzięki Aleksandrze Czyżniewskiej, raz jeszcze przyjdzie nam się zgodzić ze stwierdzeniem: "A wszystkiemu winna jest miłość". W reportażu z roku 1998, Barbara Bukład z Opola, jakże pięknie, jakże barwnie, opowiedziała o losach swojej rodziny. A uczyniła to nieprzypadkowo, bo od jakiegoś czasu zaczęła układać drzewo genealogiczne. Udało się jej sięgnąć do prapradziadków - Austriaczki i Węgra, Polaków, mieszkających w Galicji. Współcześnie jej ród liczył sobie już ponad sto pięćdziesiąt osób, zatem było o czym opowiadać...


...

Reportaż został wspomniany w audycji "Studio Reportażu" w dn. 01.02.2021

"Jakie będzie imię twoje?" Ta praca Witolda Nowickiego powstała w roku 1978 i przypomina nam głosy ludzi znaczących w dziejach Śląska Opolskiego. Autor opowiedział o historii rodziny Kośnych z podopolskich Chróścic. To dźwiękiem namalowane sylwetki Józefa Kośnego i jego syna, Augustyna, zamordowanego w Berlinie. Całość została opowiedziana przez dwóch synów Józefa, 87-letniego Pawła i 72-letniego Maksymiliana. I jak to w życiu i w reportażu - historia ze współczesnością się przeplata - Paweł oczekiwał wtedy prawnuka, 60 członka rodziny. Nikt z tego klanu nie wyjechał "za chlebem", bo tu w Chróścicach najpiękniej...


...

Reportaż został wspomniany w audycji "Studio Reportażu" w dn. 29.01.2021

We wrześniu roku 1988 pojechałem do robotników (czy dziś jeszcze są robotnicy?) Zakładów Azotowych w Kędzierzynie - Koźlu. Opowiedzieli mi o swoim życiu, o swoich losach, o tym, co boli. Warto po tylu latach odkurzyć reportaż, któremu nadałem tytuł: "Wyciszone, niekorzystne odczucia". Audycja miała premierę jednocześnie na naszej antenie i w programie Trzecim Polskiego Radia. Mam nadzieję, że powrót do tamtych emocji, tu i teraz, pozwoli nam współczesność lepiej rozumieć. Jednak pewne znaki zapytania, uważni słuchacze się o tym przekonają, uparcie nad nami wiszą. Rzecz jasna nie mam zamiaru ich wskazywać, bo każdy z Państwa może w innym miejscu je dostrzec...

...

Reportaż został wspomniany w audycji "Studio Reportażu" w dn. 29.01.2021