Ostatnia studyjna płyta Artysty, to taki repertuar, w którym mógł wykazać cały swój wokalny kunszt. Mamy tu bowiem kompozycje i Big Band Pieregorólki, jest więc wszystko to, co lubili słuchacze Dżambli, ale i Ci, którzy pokochali bardziej nowoczesne piosenki Zauchy.

Jeden z najbardziej przebojowych i najwyżej cenionych albumów artystki z 1989, prawie w całości wypełniony kompozycjami Romualda Lipko (który gra tutaj także jako muzyk), którego sukces można rozpatrywać w kilku aspektach, lecz najprościej jest powiedzieć, że podniosłość i wysmakowane i rozbudowane aranżacje (charakterystyczne dla wcześniejszych płyt), zwłaszcza strony pierwszej, doskonale równoważą się z bardziej nowoczesnymi utworami pop, w których piosenkarka nie tylko doskonale się odnajduje, ale nadaje własny koloryt.

Pierwszy solowy album wokalisty doskonale znanego z grup General i Piramis, nagrany po kilku latach nieobecności na scenie, zgromadził nie tylko udane i idealnie wpasowujące się w stylistykę lat 80-tych utwory, ale też zebrał wybitnych muzyków wymienianych wcześnie zespołów, a dodatkowo członków słynnego Locomotiv GT z Gaborem Presserem na czele.

Czwarta płyta, nagrana po kilkuletniej przerwie w 1977 roku, jest najbardziej różnorodną w dorobku zespołu. Obok typowych, folkowych piosenek, mamy tu sporo ambitnych kompozycji, zdradzających ambicje tworzenia wręcz w ramach nurtu progresywno-rockowego, oraz delikatne i nowoczesne na owe czasy zastosowanie instrumentów klawiszowych.

Wczesne nagrania Dionne Warwick to już kilka światowych przebojów udanie łączących gospel blues i soul.

Dziś prezentujemy jedyny album Wiesławy Sós - jednej z najciekawszych wokalistek lat 80.

Pierwszy album Zappy, który odniósł spektakularny sukces komercyjny, chociaż trudno tu mówić o flircie z muzyką pop, czy wyraźnych odstępstwach od wcześniej obranej drogi, wiecznego eksperymentatora i dowcipnisia.

Debiutancka płyta jednego z najważniejszych wirtuozów gitary zarówno w rocku jak i w jazzie (znanego także z nagrań w Soft Machine i U.K.), który potrafi czarować zarówno w mocnych, elektrycznych utworach, jak i sięgając po gitarę akustyczną.

Pierwszy anglojęzyczny album grupy, która była naszą wizytówką w tamtym czasie na wielu festiwalach i imprezach zagranicznych, głównie ze względu na czerpanie z polskiego folkloru, ale sięgając na prezentowanej płycie także po zagraniczny repertuar, udowodniła, ze grała naprawdę oryginalną i na najwyższym poziomie odmianę rocka.