"Czego nie zrobili barbarzyńcy" - nowa wystawa w GSW!
!["Czego nie zrobili barbarzyńcy" - nowa wystawa w GSW! [fot. materiały GSW w Opolu]](public/info/2021/2021-08-27_163007615110.jpg)
"Czego nie zrobili barbarzyńcy" - nowa wystawa w GSW! [fot. materiały GSW w Opolu]
Główne sale Galerii Sztuki Współczesnej już wkrótce staną się miejscem ekspozycji wystawy Mateusza Choróbskiego pt. „Czego nie zrobili barbarzyńcy”. Wernisaż odbędzie się w sobotę 4 września o godz. 18:00. Kuratorem ekspozycji jest Łukasz Kropiowski. Wystawę będzie można oglądać do 17 października. Wydarzeniu będą towarzyszyły dodatkowe przedsięwzięcia, których harmonogram zamieszczamy poniżej.
Poniżej prezentujemy tekst kuratorski [źródło: GSW w Opolu]
Wystawa „Czego nie zrobili barbarzyńcy”, w swojej najbardziej oczywistej warstwie, rozgrywa się wokół pojęć ubóstwa i bogactwa. Pojęcia znajdujące się na przeciwległych biegunach skali posiadania zostają przemieszczone – Mateusz Choróbski pozbawia ową skalę środka, sprawiając, że niedostatek ze zbytkiem zaczynają istnieć w jakimś dziwnym stanie połączenia. „Drobniaki” stają się kolumnami, szklany sufit się wali, a złota sala świeci pustką. Jednak człowiek „dowiadujący się, czym jest, ze zmiennych kolei swej egzystencji gospodarczej” to właściwie tylko punkt wyjścia szeregu problemów, które – mimo pozoru pustki – porusza wystawa. W ogołoconych salach mierzymy się z zagadnieniami kreacji i destrukcji, nobilitacji i dewaluacji, norm i niemieszczenia się w nich, obserwowania i bycia pod obserwacją, produkowania i poniechania wytwórstwa, potrzeb estetycznych i biologicznych. Mamy tu także sentyment i ironię, monumentalność i kameralność, poezję i ścisłe wyliczenia, rozmach i ascetyczność oraz zaprzepaszczone możliwości, podupadłe ideały i statystyczne nadużycia.
Wystawa „Czego nie zrobili barbarzyńcy”, w swojej najbardziej oczywistej warstwie, rozgrywa się wokół pojęć ubóstwa i bogactwa. Pojęcia znajdujące się na przeciwległych biegunach skali posiadania zostają przemieszczone – Mateusz Choróbski pozbawia ową skalę środka, sprawiając, że niedostatek ze zbytkiem zaczynają istnieć w jakimś dziwnym stanie połączenia. „Drobniaki” stają się kolumnami, szklany sufit się wali, a złota sala świeci pustką. Jednak człowiek „dowiadujący się, czym jest, ze zmiennych kolei swej egzystencji gospodarczej” to właściwie tylko punkt wyjścia szeregu problemów, które – mimo pozoru pustki – porusza wystawa. W ogołoconych salach mierzymy się z zagadnieniami kreacji i destrukcji, nobilitacji i dewaluacji, norm i niemieszczenia się w nich, obserwowania i bycia pod obserwacją, produkowania i poniechania wytwórstwa, potrzeb estetycznych i biologicznych. Mamy tu także sentyment i ironię, monumentalność i kameralność, poezję i ścisłe wyliczenia, rozmach i ascetyczność oraz zaprzepaszczone możliwości, podupadłe ideały i statystyczne nadużycia.
Mateusz Choróbski
Urodził się w Radomsku w 1987 roku. Ukończył Uniwersytet Artystyczny w Poznaniu a następnie warszawską Akademię Sztuk Pięknych. Działania artysty charakteryzuje zdolność wnikliwej obserwacji otaczającej rzeczywistości i przekładania wybranych jej aspektów na kompozycje wizualne wolne od schematyzmu oraz wymykające się tradycyjnym ujęciom. Choróbski wykorzystuje różnorodne media i sposoby obrazowania, m.in.: wideo, instalacja, działania performatywne, rzeźba. W odwołujących się do wszystkich zmysłów realizacjach czerpie z szerokiego repertuaru ikonograficznego i pojęciowego, często inspirując się codziennością i tym wszystkim, co wyznacza jej bieg (przedmioty codziennego użytku, pospolite materiały, naturalne organizmy). Artysta w swoich pracach wchodzi w relacje z konkretną przestrzenią architektoniczną oraz realiami społecznymi i kulturowymi.
Wybrane wystawy indywidualne: Eduardo Secci Contemporary we Florencji (2020), La Fondazione w Rzymie (2019), Galeria Labirynt w Lublinie (2019), Galeria Wschód w Warszawie (2019), Centrum Sztuki Les Bains Douches w Alençon (2017), Centrum Sztuki Współczesnej Kronika w Bytomiu (2016), Europejskie Biennale Sztuki Współczesnej Manifesta 11 w Zurychu (2016), Another Vacant Space w Berlinie (2013).
Wybrane wystawy grupowe: Muzeum Sztuki Współczesnej w Palermo (2021), Le Scalze w Neapolu (2021), Villa Medici – Akademia Francuska w Rzymie (2019), Fundacja Joana Miró w Barcelonie (2017). Prace artysty znajdują się w kolekcji Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie. [źródło: GSW w Opolu]
Program towarzyszący wystawie:
9 września
17.00 Bernini na granicy ubóstwa – rozmowa i wprowadzenie do wystawy „Czego nie zrobili barbarzyńcy”, kurator Łukasz Kropiowski
17.00 Bernini na granicy ubóstwa – rozmowa i wprowadzenie do wystawy „Czego nie zrobili barbarzyńcy”, kurator Łukasz Kropiowski
12 września
16.00 Oprowadzanie kuratorskie
16.00 Oprowadzanie kuratorskie
16 września
17.00 Bernini na granicy ubóstwa – rozmowa i wprowadzenie do wystawy „Czego nie zrobili barbarzyńcy”, kurator Łukasz Kropiowski
17.00 Bernini na granicy ubóstwa – rozmowa i wprowadzenie do wystawy „Czego nie zrobili barbarzyńcy”, kurator Łukasz Kropiowski
17 września
10.00 Oprowadzenie po wystawie grup Forum Seniorów oraz Forum Młodzieży /grupa zamknięta/
10.00 Oprowadzenie po wystawie grup Forum Seniorów oraz Forum Młodzieży /grupa zamknięta/
18 września
18.00 Wykład Patrycji Sikory „Krytyka instytucjonalna w Polsce po roku 2000”
18.00 Wykład Patrycji Sikory „Krytyka instytucjonalna w Polsce po roku 2000”
23 września
17.00 Bernini na granicy ubóstwa – rozmowa i wprowadzenie do wystawy „Czego nie zrobili barbarzyńcy”, kurator Łukasz Kropiowski
17.00 Bernini na granicy ubóstwa – rozmowa i wprowadzenie do wystawy „Czego nie zrobili barbarzyńcy”, kurator Łukasz Kropiowski
30 września
17.00 Bernini na granicy ubóstwa – rozmowa i wprowadzenie do wystawy „Czego nie zrobili barbarzyńcy”, kurator Łukasz Kropiowski
17.00 Bernini na granicy ubóstwa – rozmowa i wprowadzenie do wystawy „Czego nie zrobili barbarzyńcy”, kurator Łukasz Kropiowski
