Stowarzyszenie Elektryków Polskich powstało 9 czerwca 1919 roku podczas zjazdu w Warszawie. Do kół założycielskich należały koła: krakowskie, warszawskie, lwowskie i łódzkie. Pierwszym prezesem SEP został prof. Mieczysław Pożarski, który pełnił tę funkcję do 1928 roku.

Celami instytucji było (i jest nadal): wspólna praca nad całokształtem zagadnień elektrotechnicznych oraz współpraca z pokrewnymi instytucjami zagranicznymi, krzewienie wiedzy i popieranie uczelni elektrotechnicznych, wspieranie i rozpowszechnianie fachowego piśmiennictwa, a także organizowanie zjazdów, odczytów, wystaw, wycieczek technicznych, opracowanie przepisów oraz porządkowanie słownictwa elektrotechnicznego oraz współdziałanie w rozwoju rodzimego przemysłu elektrotechnicznego.

Zjazd Delegatów w Toruniu w 1928 roku zmienił nazwę stowarzyszenia na Stowarzyszenie Elektryków Polskich. Do Stowarzyszenia przyłączyło się Stowarzyszenie Radiotechników. W 1939 roku w skład Stowarzyszenia weszły dwie organizacje - Stowarzyszenie Teletechników Polskich i Związek Polskich Inżynierów Elektryków.

W czasie okupacji członkowie Stowarzyszenia podejmowali na miarę możliwości działalność nielegalną, półlegalną czy też jawną w Oddziale Brytyjskim SEP. Po wojnie członkowie SEP podjęli działania na rzecz odbudowy Stowarzyszenia. We wrześniu 1946 roku odbyło się w Łodzi XII Walne Zgromadzenie reaktywujące SEP.

Oddział Opolski SEP oficjalnie rozpoczął działalność w 1946 roku, zapisał się jako organizator XXVI Walnego Zjazdu Delegatów SEP w Opolu w 1990 roku. Aktualnie prezesem opolskiego oddziału jest Janusz Pisarek.

[źródło: materiały nadesłane przez organizatora]