Pomysł, aby wybudować na Madagaskarze szkołę z wykorzystaniem technologii druku 3D, nie do końca był przypadkowy. Zrodził się on w wyniku długich rozmów Maggie Grout z ojcem, Harrym Groutem, jednym z założycieli MapQuest, firmy zajmującej się szukaniem innowacyjnych rozwiązań biznesowych dla klientów na całym świecie. I to z nim Maggie Grout zastanawiała się, jak można technologię druku 3D wykorzystać w słusznej sprawie.

Jeśli pomysł, na który wpadła uda się zrealizować, projekt pozwoli stworzyć pierwszą drukowaną w 3D szkołę na świecie. I to o połowę taniej aniżeli buduje się tego rodzaju budynki do tej pory.

"W porównaniu z tradycyjną konstrukcją, szkoły budowane z wykorzystaniem technologii druku 3D można zbudować w ułamku czasu, jednocześnie zmniejszając ilość odpadów” – wyjaśniała autorka pomysłu w rozmowie z magazynem "Smithsonian". Dodała też, że im więcej szkół będzie drukowanych, tym niższy staje się koszt ich powstawania, ponieważ proces jest udoskonalany, a technologia staje się bardziej powszechna, a zatem tańsza. Na tym etapie projektu Grout spodziewa się, że szkoła pilotażowa będzie kosztować około 20 tys. dolarów, czyli połowę tego, ile lokalne organizacje non-profit wydają na budowę tradycyjnych szkół na Madagaskarze.

Budowa ma się rozpocząć latem tego roku w Fianarantsoa, mieście na południowym Madagaskarze, liczącym około 200 tys mieszkańców. Pierwszy budynek będzie miał powierzchnię 71 metrów kwadratowych. Jeśli wszystko pójdzie dobrze, do połowy 2022 roku Thinking Huts zbuduje kolejne cztery szkoły. Budynek szkoły w Fianarantsoa został zaprojektowany przez firmę architektoniczną Studio Mortazavi, którą Grout wybrała ze względu na zainteresowanie jej założycieli zrównoważonym budownictwem.

Każdy pojedynczy budynek ma mieć kształt wielokąta (zbliżonego do plastra miodu), z dwoma wejściami i dwiema łazienkami. Jego zewnętrzne ściany w kolorze czerwono-brązowym będą ozdobione wzorami nawiązującym do tradycyjnych tkanin z Madagaskaru, zaś energia będzie pozyskiwana z paneli słonecznych.

Ze względu na swój kształt, nawiązujący do plastra miodu, w razie rosnących potrzeb, budynki mogą być ze sobą zestawiane, niczym klocki i tworzyć jedną spójną konstrukcję. Co istotne, pomysłodawczyni zależy również na tym, aby członkowie lokalnych społeczności zostali przeszkoleni, by w przyszłości mogli współuczestniczyć lub samodzielnie budować kolejne szkoły. A z szacunkowych obliczeń wynika, że zbudowanie jednej, trwałoby tydzień. (PAP Life)

mdn/ moc/