Stefan Korboński urodził się 2 marca 1901 roku w Praszce urodził się Stefan Korboński. Jako siedemnastoletni uczeń porzucił szkołę w Częstochowie by wziąć udział w walkach o Lwów z Ukraińcami.
W maju 1919 roku odesłano go do szkoły, ale już w lipcu 1920 roku ponownie zgłosił się do wojska. Walczył z bolszewikami w szeregach 29 Pułku Strzelców Kaniowskich. Już w maju 1921 r roku pojawił się na Opolszczyźnie by wziąć udział w III powstaniu śląskim. Po trzech tygodniach walk został urlopowany z powstania w celu zdania matury.
W okresie międzywojennym pracował jako nauczyciel w Pyzdrach a potem ukończył studia prawnicze i prowadził kancelarię adwokacką w Warszawie. Równocześnie związał się z ruchem ludowym. We wrześniu 1939 roku walczył jako porucznik w szeregach 57 pułku piechoty. Po ucieczce z sowieckiej niewoli dotarł do Warszawy, gdzie wstąpił do Związku Walki Zbrojnej a potem Armii Krajowej.
Podczas okupacji hitlerowskiej Stefan Korboński i jego żona Zofia przeżyli także epizod radiowy. Pracując w konspiracyjnych warunkach jako faktyczni korespondenci używając radiostacji przesyłali do Londynu codzienne krajowe serwisy informacyjne, które niemal natychmiast były emitowane w polskiej rozgłośni o nazwie „Świt”. Dzięki ich szybkości i dziennikarskiej sprawności rozgłośnia „Świt” robiła w kraju wrażenie radiostacji działającej na terenie Polski, co budowało autorytet polskiego państwa podziemnego.
Równocześnie Stefan Korboński pełnił szereg funkcji w strukturach Polskiego Państwa Podziemnego. Był członkiem Politycznego Komitetu Porozumiewawczego, a od kwietnia 1941 roku szefem Kierownictwa Walki Cywilnej. Podlegały mu sprawy cywilnego ruchu oporu i działalność podziemnych sądów.
W Powstaniu Warszawskim objął stanowisko dyrektora Departamentu Spraw Wewnętrznych w Delegaturze Rządu RP na Kraj. W marcu 1945 roku po aresztowaniu przez NKWD delegata rządu na kraj Jana Stanisława Jankowskiego, funkcję tę do czasu swojego aresztowania pełnił Stefan Korboński.
Dzięki zaangażowaniu w ruch ludowy po kilku miesiącach został zwolniony z więzienia. W styczniu 1947 roku został posłem na sejm ustawodawczy. Nie uchroniło go to przed represjami ze strony komunistycznych władz. W gęstniejącej atmosferze politycznej zaczął myśleć o opuszczeniu kraju. Gdy okazało się, że szef jego partii Stanisław Mikołajczyk uciekł za granicę, nie zastanawiał się już dłużej. Wkrótce oboje Korbońscy zdołali przedostać się do Szwecji, a stamtąd wyjechali na stałe do USA. Na emigracji nadal prowadził szeroką działalność publicystyczną i narodową.
Stefan Korboński zmarł 23 kwietnia 1989 roku w USA.