Rewolucyjna teoria profesora Kostrzewskiego mówi, że Słowianie osiedlili się na Śląsku znacznie wcześniej niż do tej pory zwykliśmy uważać. Obecnie obowiązujący stan wiedzy mówi, że Słowianie przybyli na tereny dzisiejszej Polski, Brandenburgii i Meklemburgii, a także Łużyc i Saksonii około VI wieku naszej ery.

Z poglądem tym już w latach 30 XX wieku polemizował profesor Józef Kostrzewski archeolog pracujący na co dzień na Uniwersytecie Poznańskim, ale z racji swej specjalizacji odwiedzający miejsca odkryć archeologicznych na terenie całej Europy. Jednym z najgłośniejszych miejsc jego badań archeologicznych było grodzisko w Biskupinie.

Porównując artefakty odnalezione w różnych częściach Polski, głównie pochodzące z okresu kultury łużyckiej czyli takie jakich wiele znajduje się do dziś m.in. na terenie płaskowyżu głubczyckiego, profesor Kostrzewski doszedł do przekonania, że pomiędzy nimi, a znaleziskami późniejszymi istnieje ciągłość kulturowa.

Wśród badanych przez niego pod kątem chronologicznym znalezisk nie udało się wyszczególnić momentu, w którym jedna kultura by się kończyła, a następowała po niej inna, odmienna. Na tej podstawie sformułował i ogłosił tzw. teorię autochtoniczną, za co po wybuchu II wojny światowej został wpisany na listę największych wrogów III Rzeszy.

Intensywnie poszukiwało go gestapo, ale przetrwał wojnę ukrywając się pod zmienionymi personaliami.

Wspomniana teoria autochtoniczna głosi, iż Słowianie napływali na tereny Europy Środkowej falami już od 4,5 tysiąca lat. Zatem przedstawiciele uważanych dotąd za niespokrewnionych ze Słowianami kultury łużyckiej i Prasłowian byliby naszymi przodkami.

Teoria ta nie znalazła licznych zwolenników, jednak w roku 2013 nastąpiło coś co może zmienić ten stan rzeczy. Mianowicie zespół genetyków pod kierunkiem prof. Tomasza Grzybowskiego ogłosił wyniki swoich kilkunastoletnich badań.

W tym czasie pobrano próbki od 2500 obecnych przedstawicieli rasy słowiańskiej i porównano je z materiałem genetycznym pochodzącym ze znalezisk szczątków Prasłowian i przedstawicieli kultury łużyckiej.

Badania te wykazały genetyczną ciągłość plemienną badanych osób. Na dodatek wykazano, że słowiański genotyp rozwijał się na terenie europy centralnej od ponad 5000 lat.

Teraz czas na ustosunkowanie się do tych wyników współczesnej wiedzy historycznej.