Zmarły 13 września 1282 roku, a według innych źródeł 27 sierpnia 1281 roku Władysław I Opolski był władcą wybitnym. Wraz ze swoim starszym bratem Mieszkiem Otyłym byli małoletni gdy zmarł ich ojciec Kazimierz I Opolski.

Zgodnie z obowiązującym w rodzie Piastów obyczajem nieletni dziedzice wraz ze swoją matką księżną Wiolą objęci zostali opieką przez księcia Wrocławskiego Henryka Brodatego. Stryj osadził podopiecznych na księstwie kaliskim a sam przejął bezpośrednią władzę w posiadającym cenne bogactwa naturalne księstwie opolskim. Dopiero śmierć jego syna Henryka Pobożnego w bitwie pod Legnicą pozwoliła Kazimierzowicom uniezależnić się od opieki Henryków i objąć władzę w Opolu.

Władysław był młodszy, zatem objął władzę w Opolu dopiero po bezpotomnej śmierci Mieszka Otyłego w roku 1246. Małżeństwo z córką księcia wielkopolskiego Władysława Odonica Eufemią miało mu zapewnić pokój na granicy śląsko-wielkopolskiej.    Poniekąd zamiar ten się udał, ale sojusz z Wielkopolanami wciągnął go do wojny o spadek po wygasłej właśnie bawarskiej dynastii Babenbergów, która władała Austrią.

O panowanie nad Austrią walczyli królowie Węgier i Czech. Wielkopolanie, a więc siłą rzeczy także Władysław I stanęli po stronie węgierskiej. Praktycznie z dnia na dzień południowa granica księstwa opolskiego stała się stojącą w ogniu linią frontu.

W ramach tej wojny w roku 1252 dowodzone przez Władysława rycerstwo opolsko-raciborskie wzięło udział w najeździe na czeskie wówczas Głubczyce i Opawę. Wyprawę przeprowadzono wspólnie z Małopolanami dowodzonymi przez Bolesława Wstydliwego, który panując w Krakowie był naturalnym kandydatem na polskiego króla w wypadku gdyby udało mu się zjednoczyć rozbity na dzielnice kraj.

Początkowo Władysław I sprzyjał królewskim ambicjom Wstydliwego. Jednak w roku 1255 doszło do zagadkowego odwrócenia sojuszy. Nagle Władysław przeszedł na stronę Czechów i podjął próbę pociągnięcia za sobą do antywęgierskiego obozu Bolesława Wstydliwego.

Zabiegi te musiały się jednak skończyć fiaskiem, pamiętamy bowiem, że Wstydliwy swój przydomek zawdzięcza uległości wobec silnej woli swojej małżonki - węgierskiej księżniczki Kingi. Kinga za zachowanie czystości w małżeństwie i pobożne życie została ogłoszona świętą, zaś Wstydliwy z tych samych powodów miał problem z brakiem następcy tronu.

To właśnie wtedy na głowie orła w herbie Władysława I Opolskiego pojawiła się korona.
Władysław    I Opolski zmarł prawdopodobnie 13 września 1282 roku.