Obchody w Warszawie współorganizują Światowy Związek Żołnierzy AK oraz Urząd do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych. Uroczystości rozpoczną się o 11:15 przed pomnikiem gen. Stefana Roweckiego "Grota", pierwszego komendanta głównego Armii Krajowej. Tam zostaną złożone wieńce i kwiaty. Następnie uczestnicy przejdą przed centralne miejsce ceremonii - znajdujący się przed Sejmem Pomnik Armii Krajowej i Polskiego Państwa Podziemnego. Wieniec przed monumentem złoży marszałek Senatu Małgorzata Kidawa-Błońska.

Szereg uroczystości i inicjatyw organizuje również Instytut Pamięci Narodowej we współpracy z władzami samorządowymi i oddziałami Wojska Polskiego. Tak będzie między innymi w Rzeszowie, gdzie o 11:00 odprawiona zostanie msza święta w Kościele pw. Świętego Krzyża. W południe przed Pomnikiem Pamięci Żołnierzy AK zaplanowano oficjalną ceremonię wraz z odczytaniem Apelu Pamięci.

Podobne uroczystości odbędą się w Kielcach - w południe zaplanowano tam ceremonię przed Pomnikiem AK "Jodła". W "Przystanku Historia" IPN o 17:00 odbędzie się projekcja filmu dokumentalnego "Armia Krajowa - armia inna niż wszystkie". Do 16 lutego na stronach internetowych kieleckiej delegatury IPN organizowany jest konkurs o Armii Krajowej. A do 29 lutego przy Skwerze Żeromskiego można obejrzeć wystawę plenerową poświęconą Stefanowi Roweckiemu "Grotowi". Z kolei w Krakowie tamtejszy oddział IPN organizuje premierę gry planszowej "Cichociemni. Spadochroniarze AK", a w miniturnieju rozgrywek na planszach "Cichociemnych" zmierzy się młodzież szkolna.

Korzenie Armii Krajowej sięgają zawiązanej w nocy z 26 na 27 września 1939 roku przez grupę wyższych oficerów konspiracyjnej organizacji Służba Zwycięstwu Polski. Stała się ona zalążkiem rozbudowanego później Polskiego Państwa Podziemnego. SZP została przekształcona w listopadzie 1939 roku w Związek Walki Zbrojnej. Decyzja o powstaniu AK była podyktowana koniecznością scalenia polskich konspiracyjnych oddziałów zbrojnych i podporządkowania ich rządowi RP w Londynie.

Jak podaje IPN, w czasie II wojny światowej Armia Krajowa była największym w Europie podziemnym wojskiem zorganizowanym do walki z okupantem niemieckim i sowieckim. W 1944 roku jej liczebność sięgała ponad 350 tys. zaprzysiężonych żołnierzy, w tym ok. 10 tys. oficerów i ok. 35-40 tys. ochotników walczących w oddziałach leśnych. Armię Krajową wyróżniała różnorodność działań: wywiad, kontrwywiad, dywersja, niepodległościowa propaganda, łączność kurierska i radiowa, szkolenie kadr, legalizacja, pozyskiwanie broni, produkcja środków walki, a także obecność konspiracyjna w obozach jenieckich i obozach zagłady.

Budowa struktur postępowała razem z prowadzeniem akcji scaleniowej, w wyniku której w szeregach AK zjednoczonych zostało większość rozproszonych wcześniej sił wojskowych podziemnych partii politycznych: ludowców (Bataliony Chłopskie), socjalistów (Gwardia Ludowa WRN oraz narodowców (Narodowa Organizacja Wojskowa). W nurcie niepodległościowym poza strukturami akowskimi pozostawały Narodowe Siły Zbrojne.

Elitarnym kadrowym wsparciem dla AK było kilkuset specjalnie przeszkolonych w Wielkiej Brytanii żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych, zrzucanych na spadochronach na teren okupowanego kraju - tzw. cichociemnych. Armia Krajowa była ochotniczym wojskiem Polskiego Państwa Podziemnego. Wchodziła w skład Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej. Jej strategicznym celem było przygotowanie i wywołanie ogólnopolskiego powstania. Szeroko zakrojoną operacją była Akcja "Burza", której 80. rocznica przypada w tym roku.

AK została rozwiązana 19 stycznia 1945 roku przez gen. Leopolda Okulickiego "Niedźwiadka". W sytuacji zajmowania Polski przez okupanta sowieckiego, byłym żołnierzom Armii Krajowej polecono wówczas prowadzenie dalszej działalności "w duchu odzyskania pełnej niepodległości państwa i ochrony ludności polskiej przed zagładą"