Pod koniec XIX wieku okazało się, że zbudowana w roku 1842 tzw. stara synagoga w Opolu jest zbyt mała w stosunku do potrzeb i wielkości ówczesnej opolskiej gminy żydowskiej. Wobec tego zdecydowano o zakupie działki i budowie nowej synagogi. Dość długo szukano odpowiedniego miejsca, ostatecznie w roku 1893 zdecydowano wreszcie gdzie ma stanąć nowa większa synagoga.

Za plac po dawnej garbarni przy ówczesnej ulicy portowej a dziś Piastowskiej gmina żydowska w Opolu zapłaciła 30 tysięcy marek. Projekt wykonał niemiecki architekt Felix Henry. Niestabilny, podmokły teren wydłużył prace budowlane i zmusił budowniczych do szczególnej dbałości o fundamenty budowli i znacznego zwiększenia kosztów inwestycji. Wywołało to obawy o zdolność inwestora do doprowadzenia budowy do szczęśliwego finału.

Okazało się, że pieniądze zgromadzone na budowę synagogi zaczęły się kończyć, a do finału prac wciąż było jeszcze daleko. Aby sfinansować prace wykończeniowe w roku 1897 gmina żydowska zdecydowała się wystawić na sprzedaż starą synagogę przy ul. Szpitalnej. Za wystawioną na licytacji bożnicę opolska gmina żydowska otrzymała 25 tysięcy marek, co pozwoliło sfinansować dokończenie inwestycji.

Ostatecznie okazało się, że wszystkie wydatki na postawienie nowej synagogi w Opolu pochłonęły 200 tysięcy marek, co było jak na owe czasy sumą niebagatelną. Ale osiągnięty efekt był także imponujący. Okazała budowla z widoczną z daleka wysoką kopułą stała się jedną z najpiękniejszych opolskich budowli. W jej utrzymanym jak cała budowla w stylu w mauretańskim wnętrzu mieściło się 600 miejsc siedzących, a także mała sala modlitewna, archiwum, biura gminy i biblioteka.

Uroczyste przeniesienie zwojów Tory ze starej do nowej synagogi w Opolu odbyło się 21 czerwca 1897 roku, a następnego dnia miało miejsce uroczyste otwarcie nowej synagogi. Pierwszego otwarcia drzwi nowej bożnicy dokonał nowy opolski rabin Leo Baeck, który także zapalił we wnętrzu tzw. wieczne światło i wygłosił uroczyste kazanie.

Wybudowana z takim trudem nowa synagoga w Opolu służyła tutejszej gminie żydowskiej zaledwie 41 lat. 9 listopada 1938 roku podczas tzw. nocy kryształowej opolska synagoga spłonęła podobnie jak setki innych synagog w hitlerowskich Niemczech.

Dziś wspomnieniem po opolskiej gminie żydowskiej jest głaz z pamiątkową tablicą usytuowany w miejscu gdzie dawnej stała opolska nowa synagoga.