Ewa Telega urodziła się 31 marca 1962 roku w Kędzierzynie. Ukończyła Szkołę Baletową w Bytomiu, a następnie w roku 1985 Państwową Wyższą Szkołę Filmową, Telewizyjną i Teatralną im. Leona Schillera w Łodzi. Jeszcze podczas studiów zaczęła pracę w łódzkim teatrze im. Stefana Jaracza.

Zagrała w kilkudziesięciu filmach i tyluż spektaklach teatralnych, w tym także w wielu produkcjach Teatru Telewizji. Za jej najlepsze role filmowe uważa się nagrodzoną na gdyńskim Festiwalu Filmów Fabularnych w roku 1999 kreację Wiery w „Córach szczęścia” oraz Magdy w „Łóżku Wierszynina”.

Od 1986 roku na stałe pracuje w warszawskim Teatrze Dramatycznym. Uważana jest za specjalistkę od ról kobiecych w spektaklach opartych na XIX-wiecznej literaturze rosyjskiej, a to dlatego, że zagrała w licznych spektaklach, będących adaptacjami dzieł Czechowa, Gogola, Gorkiego, Wampiłowa, Turgieniewa, Dostojewskiego i innych Rosjan.

Doskonałe recenzje przyniosła jej rola Anny Kareniny w spektaklu „Ostatni dzień Anny Kareniny” według powieści Lwa Tołstoja. Do teatralnej historii przeszły też jej kreacje w „Rewizorze” i „Scenach z życia letników”.

Oprócz licznych ról teatralnych jak już wspomniałem Ewa Telega gra także w filmach. Przed kamerą zadebiutowała jeszcze w trakcie studiów w łódzkiej filmówce w roku 1983 grając charakterystyczną „Mańkę” w „Kasztelance” Marka Nowickiego. Później zagrała cały szereg ról epizodycznych w takich produkcjach jak „Lawa” Tadeusza Konwickiego, „Korczak” Andrzeja Wajdy, „Wszystko co najważniejsze” Roberta Glińskiego, czy „Kolejność uczuć” Radosława Piwowarskiego. Zagrała także w międzynarodowej produkcji „Siódmy pokój” w reżyserii Marty Meszaros.

Wymieniłem zaledwie cząstkę spośród długiej listy tytułów w dorobku Ewy Telegi, która jak widać jest aktorką uniwersalną, specjalizującą się w rolach dramatycznych, ale nie stroniącą także od ról komediowych. Sporadycznie widujemy ją także w polskich serialach.