Mieczysław Kluge należał do powstańczego 1142. plutonu 4. kompanii VIII zgrupowania Armii Krajowej, który wchodził w skład Zgrupowania „Krybar”, walczącego głównie na Powiślu.

Gdy wybuchło powstanie, miał 17 lat. Wykonywał różne rozkazy - na początku zrywu było to między innymi transportowanie zaopatrzenia oddziałów powstańczych, a także prowadzenie obserwacji i składanie meldunków o ruchach oddziałów niemieckich na Powiślu, wykonywanie przekopów, między innymi pod ulicą Tamka, a także nadzór nad jeńcami niemieckimi zatrudnionymi przy odgruzowywaniu ulic.

W wywiadach wspominał, że do jednych z jego najtrudniejszych zadań - wykonywanych wraz z grupą kolegów - należało dostarczanie żywności z magazynów spółdzielni Społem, mieszczących się przy Hożej, po drugiej stronie zablokowanych Alei Jerozolimskich. Działalność ta wymagała przemieszczania się pod silnym niemieckim ostrzałem, z dużymi ciężarami, ale udawało się ją skutecznie prowadzić.

W Powstaniu Warszawskim walczył także ojciec Mieczysława - Stanisław Kluge, pseudonim "Stasio", dowódca 4. plutonu "Baszty". Brał udział w walkach na Mokotowie.

We wrześniu 1944 roku w niemieckim ataku na kościół przy ulicy Tamka zginęła babcia Mieczysława Kluge. Jego matka - podczas próby przedarcia się wraz z synem poza obszar walk - została ranna. Opiekujący się matką Mieczysław Kluge, wraz z nią i grupą cywilów, został zatrzymany przez Niemców i trafił do obozu przejściowego Dulag 121 w Pruszkowie. Następnie oboje zostali skierowani na roboty przymusowe do Berlina. Tam Mieczysław Kluge przeżył bombardowanie alianckie, w którym doznał uszkodzenia wzroku. Wraz z matką został skierowany do obozu chorych Gross Ziethen., na teren którego 27 kwietnia 1945 roku weszli żołnierze radzieccy. Wrócił do Polski 8 maja 1945 roku.

Za dokonania konspiracyjne i powstańcze został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Polonia Restituta oraz Warszawskim Krzyżem Powstańczym, a także Krzyżem Zasługi dla ZHP i Krzyżem Armii Krajowej.

(więcej)

Mieczysław Kluge urodził się 2 października 1927 roku. W 1942 ukończył szkołę powszechną. Następnie rozpoczął naukę w II Miejskiej Szkole Handlowej w Warszawie (wcześniej Gimnazjum Kupieckie imienia Stanisława Szczepanowskiego). Nawiązał kontakt z konspiracyjną grupą harcerzy - "Zawiszaków", należącą do 41. Warszawskiego Szczepu Harcerskiego imienia generała Władysława Sikorskiego. Wówczas otrzymał przygotowanie w dziedzinie pierwszej pomocy medycznej. Działając w Szarych Szeregach, przekazywał między innymi zawiadomienia dla osób, którym groziło aresztowanie przez Niemców, kolportował prasę konspiracyjną, paczki i ulotki, a także zajmował się obserwacją niemieckich obiektów.

Gdy wybuchło Powstanie Warszawskie, przyłączył się do batalionu należącego do Zgrupowania "Krybar", następnie we wrześniu 1944 roku został zatrzymany przez Niemców i trafił do obozu w Berlinie, a później Gross Ziethen, skąd po wyzwoleniu wrócił do Polski.

Po wojnie zdał maturę i ukończył studia I stopnia na wydziale geografii Uniwersytetu Warszawskiego. Następnie podjął studia II stopnia w Lublinie na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej, uzyskując tytuł magistra klimatologii. W 1954 roku podjął pracę w Instytucie Geografii PAN w Zakładzie Klimatologii, a następnie w 1965 uzyskał doktorat w dziedzinie nauk przyrodniczych. Zajmował się także dydaktyką. Prowadził między innymi wykłady z meteorologii i klimatologii w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Gdańsku i w Wojskowej Akademii Technicznej w Warszawie. Opublikował ponad 50 pozycji naukowych w dziedzinie klimatologii.

Mieczysław Kluge po wojnie działał w środowiskach kombatanckich Armii Krajowej, starał się chronić pamięć dokonań powstańczych. Działał w Zarządzie Klubu Środowiskowego Grupy Bojowej Krybar oraz w Harcerskim Kręgu Seniorów ZHP „Powiśle”. Zmarł w 2022 roku.