PCK regularnie angażuje się w aktualnie niezbędne działania pomocowe dla ludności. Tak było po agresji Rosji na Ukrainę w lutym 2022 roku. W ciągu roku (dane z lutego 2023) przeznaczono ponad 250 milionów złotych na pomoc humanitarną dla ofiar konfliktu. PCK dawał schronienie, najpotrzebniejszą pomoc i organizował długofalowe projekty dla ponad 1 miliona 200 tysięcy uchodźców, którzy przybyli do Polski. Pracownicy i wolontariusze przekazali ponad 8800 ton pomocy humanitarnej: żywności, wody, środków higienicznych, odzieży, koców, środków opatrunkowych i artykułów dla niemowląt. Ponadto do ogarniętego wojną kraju wysłano 5600 ton pomocy humanitarnej.
Historia PCK rozpoczęła się w czasach Powstania Wielkopolskiego i Powstań Śląskich, kiedy to sanitariusze oraz siostry Polskiego Towarzystwa Czerwonego Krzyża opatrywały rannych powstańców.
W czasie drugiej wojny światowej Polski Czerwony Krzyż był jedną z nielicznych organizacji, która nie została zdelegalizowana przez Niemców. Szczególne znaczenie miało wówczas działanie istniejącego i pracującego do dzisiaj Biura Informacji i Poszukiwań, które zajmowało się ustalaniem losów zaginionych i ewidencją strat wojennych. Jedną z najważniejszych kart działalności PCK było prowadzenie w latach 1943- 1944 ewidencji polskich oficerów - ofiar zbrodni katyńskiej z 1940 roku. Dokumentacja tych działań PCK została ukryta i zachowana przez jedną z pracownic organizacji, a w 2013 roku materiały przekazano do Archiwum Akt Nowych.
Po zakończeniu II wojny światowej Polski Czerwony Krzyż zajmował się niesieniem pomocy ofiarom wojny i łączeniem rodzin. Uzyskał także znaczną pomoc humanitarną dla społeczeństwa polskiego od innych organizacji Czerwonego Krzyża. W okresie PRL zarząd nad PCK przejęły władze państwowe i wojsko, odbierając organizacji majątek, budynki oraz pozbawiając prawa prowadzenia szpitali, sanatoriów, stacji krwiodawstwa i innych placówek. Od tamtej pory samodzielność Polskiego Czerwonego Krzyża była faktycznie ograniczana, choć organizacja pozostała w międzynarodowych strukturach czerwonokrzyskich.
Polski Czerwony Krzyż jest częścią Międzynarodowego Komitetu Czerwonego Krzyża - organizacji powołanej w 1863 roku przez społeczność międzynarodową do niesienia pomocy cywilnym ofiarom konfliktów zbrojnych oraz jeńcom wojennym. Ruch Stowarzyszeń Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca tworzy jedną z najprężniejszych organizacji humanitarnych o zasięgu globalnym, liczy łącznie około 100 milionów wolontariuszy. Do zasad ruchu czerwonokrzyskiego należą: humanitaryzm, bezstronność, neutralność, niezależność, dobrowolność, jedność i powszechność.
(więcej)
Polskie Towarzystwo Czerwonego Krzyża powstało przez połączenie wielu instytucji Czerwonego Krzyża, utworzonych jeszcze pod zaborem, działających w ramach Rosyjskiego Czerwonego Krzyża. Na zjeździe stowarzyszeniowym 18 stycznia 1919 roku pierwszym Prezesem PTCK został Paweł Sapieha, a gdy zrezygnował - zastąpiła go Helena Paderewska, żona premiera. Na ziemiach polskich wówczas działało 26 szpitali Czerwonego Krzyża, były też dwa szpitale pod patronatem wielkiej księżnej Marii Pawłownej, 14 oddziałów Polskiego Komitetu Ochrony Sanitarnej i 10 szpitali miejskich. Utworzeniu Polskiego Czerwonego Krzyża sprzyjała też intensywna działalność polskiej sekcji w Międzynarodowym Komitecie Czerwonego Krzyża. Została ona założona już w 1915 roku i wspierała dążenia niepodległościowe Polaków.
Już w wolnej Polsce, od 1919 roku organizacja zajmowała się głównie prowadzeniem różnych zakładów leczniczych oraz szkoleniem kadr - pielęgniarek i sanitariuszy, zaczęły powstawać szkolne struktury PT Czerwonego Krzyża. W 1927 roku PTCK zmieniło nazwę na Polski Czerwony Krzyż i przyjęło patronat prezydenta RP. Uznano wówczas, że w wypadku wojny struktury PCK będą podlegać ministerstwu spraw wojskowych. Ta sama zasada później umożliwiła przejęcie zarządu nad organizacją i jej majątkiem przez władze PRL.
Obecnie PCK nadal prowadzi Biuro Informacji i Poszukiwań. Angażuje się też w działalność opiekuńczą, charytatywną i edukacyjną. Zespół sióstr i wolontariuszy mazowieckiego oddziału Polskiego Czerwonego Krzyża świadczy pomoc medyczną i opiekuńczą dla seniorów - uczestników Powstania Warszawskiego. PCK angażuje się w organizowanie pomocy doraźnej ofiarom klęsk i katastrof oraz opieki nad uchodźcami. Organizacja upowszechnia też międzynarodowe prawo humanitarne, propaguje krwiodawstwo oraz zdrowy styl życia, prowadzi szkolenia w zakresie pierwszej pomocy.