Prawa miejskie Opole uzyskało już 805 lat temu czyli w roku 1217. Wtedy to powstał opolski samorząd miejski. Decyzję o budowie reprezentacyjnej siedziby dla rady miejskiej podjęto po ponad stu latach. W połowie XIV wieku zdecydowano o rozbiórce drewnianych sukiennic i postawieniu w ich miejsce ratusza.
Gotycki ratusz oddano do użytku jesienią 1352 roku. Kupcy przenieśli się do przybudówek, dla których miejsce znalazło się przy zachodniej ścianie ratusza. Dziś znajdują się tam szerokie schody, na których odbywają się niektóre oficjalne uroczystości.
W XVI wieku bryłę ratusza uzupełniono o wieżę, na której zainstalowano dzwon i zegar. W roku 1740 wieża ta została przebudowana w stylu barokowym i otrzymała cebulastą kopułę. W tej formie ratusz funkcjonował do roku 1818, kiedy to wybuchł w nim pożar. W wyniku pożaru posiadająca liczne drewniane elementy konstrukcyjne wieża spłonęła aż do fundamentów.
W latach 1818-1826 dokonano odbudowy wieży opolskiego ratusza w dawnej barokowej formie. Na ozłocenie cebulastej kopuły wydano wówczas sporą kwotę w wysokości 150 talarów.
W roku 1860 stwierdzono, że wieża jest bardzo nadwyrężona i wymaga gruntownej przebudowy. Wobec tego w następnych latach pod kierunkiem architekta Albrechta dokonano przebudowy całego ratusza nadając mu dzisiejszą neorenesansową formę. 60-metrową wieżę zbudowano wówczas inspirując się wieżą pałacu we Florencji.
Wkrótce kramy przy zachodniej ścianie ratusza zastąpiły kamieniczki. To one stały się przyczyną kolejnej przebudowy. W roku 1933 postanowiono zlikwidować przylegające do ratusza budynki, ab wyeksponować jego piękną neorenesansową bryłę w całości.
Podczas prac rozbiórkowych naruszono konstrukcję wieży, która rankiem 15 lipca 1934 roku runęła na południowozachodnią część rynku. Na szczęście obyło się bez ofiar, nie ucierpiały także żadne kamieniczki.
Już w dwa lata później stanęła 65-metrowa wieża odbudowana w niemal niezmienionej formie. Równocześnie dobudowano południowe skrzydło ratusza. W tej postaci budowla przetrwała do dziś i nadal jest siedzibą władz miasta.