Jan Reginek urodził się 24 listopada 1879 roku w Dobrzeniu Wielkim koło Opola. W wieku 16 lat wyjechał do pracy do Prudnika, zabierając ze sobą wówczas 8-letniego brata Tomasza, z którym pozostał związany do końca życia.

Podczas I wojny światowej studiował geologię w Szwajcarii. Studia zakończył doktoratem. Po powrocie na Śląsk osiedlił się w Raciborzu, gdzie podjął pracę jako nauczyciel. W listopadzie 1918 roku na dali rozlewającej się po państwie pruskim rewolucji został przewodniczącym komunistycznej Rady Robotników i Żołnierzy w Raciborzu.

W tym okresie rozpoczął aktywną działalność polityczną na rzecz niepodległości Śląska. W końcówce roku 1918 brał udział w rozmowach o niepodległości Śląska z rządami Niemiec i Czechosłowacji. Wysunął nawet propozycję aby niepodległy Śląsk związać ekonomicznie z nowo powstałym państwem – Czechosłowacją i ustanowić czechosłowacki protektorat nad Śląskiem.

W tej działalności wspierał go młodszy brat Tomasz, ksiądz katolicki. Obaj bracia w roku 1919 byli współzałożycielami separatystycznego Związku Górnoślązaków.

Jan Reginek opracował koncepcję ustroju śląskiego państwa, które wg niego miało być wielojęzyczną republiką, której prawodawstwo miało być wzorowane na znanym mu z okresu studiów ustroju szwajcarskim.

Na podstawie rozporządzenia prezydenta rejencji opolskiej z 31 grudnia 1918 r. określającymi zdradą stanu wszelkie dążenia do oderwania Śląska od Niemiec Jan Reginek trafił na kilka miesięcy do więzienia a Związek Górnoślązaków został zawieszony.

Jesienią 1919 roku bracia doszli do wniosku, że uzyskanie przez Śląsk statusu niepodległego państwa jest nierealne i zaczęli lansować ideę autonomii Śląska w ramach państwa polskiego. Po podziale Śląska bracia zamieszkali w jego polskiej części.

Jan Reginek został kierownikiem seminarium nauczycielskiego w Tarnowskich Górach, a w roku 1928 przeszedł na emeryturę. W tym okresie został radnym gminy Golejów, w której zamieszkał by być bliżej brata.

We wrześniu 1939 roku jako były polski działacz plebiscytowy został aresztowany przez gestapo, a następnie uwięziony w niemieckim obozie koncentracyjnym Auschwitz w Oświęcimiu. Nie znamy dziennej daty śmierci księdza Jana Reginka, wiemy tylko, że zmarł w obozie w roku 1941.